Bij de ingrijpende diagnose ‘borstkanker’ reageert een ieder anders. Bij de één zakt de grond onder de voeten vandaan en is die radeloos, de ander reageert vol ongeloof: ‘Dit is niet waar’.

Gedurende het hele proces van de diagnose tot en met alle nodige behandelingen bevindt de betrokkene zich in een achtbaan van gedachten, emoties en lichamelijke ongemakken. Hoe ga je om met alles wat je voelt, zoals angst, onzekerheid, boosheid en verdriet? Je hebt het gevoel jezelf in alles wat er gebeurt en wat je voelt te verliezen.
Mindfulness is aandachtig zijn. Aandacht voor het leven, dus aandacht voor jezelf, voor wat er in je is en dit naar boven laten komen. Benoemen wat je voelt, uiting geven aan wat je voelt en wat er is. Dit doe je met zelfcompassie: liefdevolle vriendelijkheid voor jezelf.
Net zoals je compassie hebt voor de ander, heb je ook compassie voor jezelf. Hiermee schep je, in de chaos die kanker met zich meebrengt, momenten van rust, ruimte en zachtheid voor je lichaam, je geest en je gevoelsleven. Deze momenten brengen je weer bij jezelf; bij wat belangrijk is voor jou, wat goed is voor jou. Ondersteunende gedachten helpen je hierbij en hebben een positieve werking op je, zodat je het ziekteproces kunt dragen en je je gedragen voelt.
Liefdevolle aandacht is van een onschatbare waarde om jezelf met een zachte en een open blik tegemoet te treden en te ontdekken dat, ondanks alles, liefde (nog) altijd in je is.