Jouw regio: ,
Wijzig regio
Jouw regio: nog niet opgegeven
Wijzig regio
Rate this post
  • De artsen nemen echt de tijd voor je
    Rate this post

    Toen ik een bobbeltje in mijn arm voelde en door de huisarts werd doorverwezen, koos ik direct voor Ikazia. Ik ken het ziekenhuis al jaren. Als ik er ­binnenstap, voel ik een bepaalde rust. Er is aandacht voor je. Het bobbeltje in mijn arm bleek een gezwel in mijn borst: ik had borstkanker. Als je dat hoort, stort je wereld even in. De artsen draaiden er niet omheen en gaven mijn partner en mij kracht en ­vertrouwen. Wij gingen dit samen doen.

    Inmiddels heb ik mijn chemo-behandelingen achter de rug. In oktober start ik met bestralingen. Toen ik hoorde dat ik met chemo moest beginnen, voelde ik eerst even angst. Iedereen zou zien dat ik ziek was… Mijn haren vielen inderdaad uit en mijn huid ging vervellen, maar niets of niemand kreeg mij klein.

    Ik nam mijzelf voor dat ik na de chemo’s naar een schoonheidsspecialiste en kleurenspecialist zou gaan, voor mijn huid en kledingkleurkeuze. Ook besloot ik deel te nemen aan de Look Good Feel Better Workshop, die speciaal voor vrouwen met kanker in Ikazia wordt gegeven door vier haar-, make-up- en schoonheidsprofessionals van buitenaf. Daar heb ik tot op de dag van vandaag geen spijt van gehad.

    Voorafgaand aan de workshop werd ik ontvangen door Nora Tas, een Ikazia-vrijwilliger, die onze gastvrouw was voor die ochtend. Ik vond het best spannend; de andere dames gelukkig ook. Maar Nora nam die spanning bij ons weg door net dat beetje extra aandacht te geven. Toen de workshop begon, mochten alle dames plaatsnemen achter een placemat met daarop allerlei make-up, een spiegel en een standaard waar je je pruik op kon zetten (als je dit wilde). Ik voelde me op mijn gemak en deed mijn pruik af. De professionals leerden ons onder andere hoe we onze aangedane huid heel voorzichtig konden reinigen en hoe we ons konden opmaken, en we mochten alle schoonheidsvragen stellen die we hadden. En de make-up, die mocht mee naar huis! Het was een enorme verwendag.

    Mijn partner gaat mee naar alle afspraken en behande­lingen die ik in Ikazia heb. Het is fijn als je samen met iemand alle informatie tot je kunt nemen en alle vragen kunt stellen die je hebt. De artsen nemen echt de tijd voor je. Ook in de nacht kan ik op hen rekenen. Ik had een avond zó’n hevige pijn. Uiteindelijk besloten mijn man en ik toch maar naar het ziekenhuis te bellen. We mochten direct ­komen. Mijn bloed was gelukkig goed. De pijn kwam van alle chemicaliën die ik van de chemo in mijn lijf had. Spontaan moest ik denken aan het liedje ‘Ik heb een tuintje in mijn hart’, en dat zong ik ook. Samen met het personeel lachten we alle spanning van ons af. Hoe vervelend de nacht begon, hoe mooi de nacht eindigde.

    Ik ben door mijn ziekte anders naar mijn leven gaan kijken. Ik was altijd alleen maar voor anderen bezig. Ik kwam zelf later wel aan de beurt, dacht ik altijd. Ik zet mij nog steeds met alle liefde in voor anderen, maar denk ook bewuster aan mezelf. Ik vind het jammer dat mijn ziekte mij dat heeft moeten laten inzien. ‘Doe dat anders’, zou mijn advies zijn aan anderen!

    Leave a reply →

Reageer op dit artikel

Cancel reply