Jouw regio: ,
Wijzig regio
Jouw regio: nog niet opgegeven
Wijzig regio
Rate this post
  • Bron van Liefde
    Rate this post

    Corrie is 31 jaar als ze na acht jaar huwelijk achterblijft met drie jonge kinderen. In haar trouwbijbel staat de huwelijkstekst ‘De Heer zal uw uitgang en uw ingang bewaren van nu aan tot in eeuwigheid’. En met de zegen van Psalm 121:8 leeft ze 65 jaar als weduwe vol overgave voor haar kinderen, klein- en achterkleinkinderen.

    Op de lezenaar bij haar afscheid ligt haar stukgelezen Bijbel. De rug van het Boek is geplakt met groene tape. De Bijbel is het boek waarin het leven van Corrie een plek heeft gekregen. Het kan goed zijn, dat ze door het lezen en horen over de verhalen uit de Bijbel aangevoeld heeft niet alleen te staan in haar verdriet, want in de de Bijbel staan verhalen van mensen, die ook door diepe dalen van verdriet zijn gegaan. Zo kon ze haar eigen verdriet misschien een plaats geven, want de Bijbelse verhalen laten ook een andere kant van verdriet zien: dat verdriet niet het einde is. Maar wat was de belofte van haar trouwtekst waard? Het was in ieder geval geen garantie voor een ‘ze leefde nog lang en gelukkig’, maar het geloof hield haar wél op de been.

    Haar kinderen waren een geschenk uit de hemel, die ze haar leven lang al haar liefde en toewijding gaf, ook nadat een van haar dochters in Canada ging wonen en daar ook een deel van haar kleinkinderen werden geboren. De afstand om een goede band met haar dochter te onderhouden en met haar kleinkinderen op te bouwen, was voor Corrie geen probleem want, naar haar zeggen: ‘The road to a friend is never too long’. Voor de liefde reist ze in haar leven zesentwintig zomers voor een aantal weken, alleen, naar Canada. En voor de liefde viert ze met haar gezin symbolisch de dag waarop ze 60 jaar getrouwd zou zijn geweest. Ondanks alles is de zegen dus doorgegaan, want ook haar kinderen en kleinkinderen waren weer een zegen voor haar toen ze aan dementie leed en opgenomen werd in een verpleeghuis.

    De uitleg van de dominee bij haar afscheid gaat over de belofte dat God voor je zal zorgen als je afscheid van elkaar neemt en ieder zijn eigen weg moet gaan. Met diezelfde zegen wordt zij onder het uitgeleidelied ‘Ga met God en Hij zal bij je zijn’ op handen van haar kinderen en kleinkinderen ten grave gedragen. Bij het oude graf uit 1952 is te zien hoe het verankerd is met de enorme wortels van de kastanjeboom. Net zoals de bron van liefde en het huwelijk tot over de grens van de dood verankerd waren in het leven van Corrie.

    Het is mooi om te zien hoe inspirerend de Bijbel in een mensenleven kan zijn en te mogen ervaren hoe zij hun leven geleefd hebben; wat hun overtuigingen en drijfveren waren. Dan voel ik dankbaarheid dat mensen hun levensverhaal met je delen en dat aan je toevertrouwen.

    – Alexandra Markusse

    Leave a reply →

Reageer op dit artikel

Cancel reply