Jouw regio: ,
Wijzig regio
Jouw regio: nog niet opgegeven
Wijzig regio
Rate this post
  • De foto’s deden me schrikken!
    Rate this post

    Anderhalf jaar geleden ben ik op mezelf gaan wonen en heb ik als aandenken foto’s gemaakt. De foto’s deden me schrikken. Dit was niet de persoon die ik me van binnen voelde. Ik herkende de persoon voor mijn huis niet.

    Jaren had ik gegeten wat en wanneer ik wilde, zonder te denken aan de consequenties en langzaam slopen de kilo’s eraan, totdat ik dus de persoon in de spiegel niet meer herkende.
    Eerst probeerde ik het met meer bewegen en gezonder eten. Mede door mijn nieuwe hond en gezonder eten viel ik iets af, maar juist ook weer door de nieuwe pup en het werk merkte ik dat ik weer in het oude patroon verviel.

    Na van een oud klasgenoot gehoord te hebben dat het Cambridge dieet het gewenste effect heeft, ben ik in de buurt gaan zoeken naar consulentes. Uiteindelijk ben ik bij Roos uitgekomen. Zij zag al snel dat het niet alleen verkeerd eten was, maar dat ik me vooral liet leiden door mijn ­emoties. Ik was een geval van emotie-eten wanneer situaties te moeilijk werden.

    Samen hebben we een plan opgesteld dat haalbaar was, en naast de begeleiding bij het eten hebben we de situaties onder handen genomen die ervoor zorgden dat ik begon met eten. Met praten en opdrachten voor thuis kwam ik mezelf heel erg tegen. Ik moest eerst de reden van het eten onder ogen zien voordat ik verder kon gaan met gewicht verliezen.
    Het eten en het gewicht waren een muur die andere op afstand hield. En om die af te breken, was meer moed nodig dan ik dacht. Het was doodeng.

    De vraag waar ik het meeste mee zat, was ‘waarom krijg ik nu wel aandacht, terwijl ik van binnen nog steeds dezelfde ben?’ Samen met Roos heb ik deze onzekerheid aangepakt. Ik kon niet van anderen verwachten dat ze van me hielden als ik niet van mezelf leerde te houden en leerde open te staan voor anderen.

    De weg was, zoals zo vaak voor mij in het leven, niet recht en kort, maar vooal met bochten en doodlopende straten. Elke keer wanneer ik niet verder kwam, stak Roos me een hart onder de riem, zodat ik er niet alleen voor stond en dat de weg naar het doel er niet toe deed, zolang ik er maar van leerde.

    Waar ik begon met ruim 100 kilo zit ik nu, voor het eerst in twintig jaar, op een gezond gewicht en werk ik samen met Roos om de laatste kilo’s kwijt te raken.

    Leave a reply →

Reageer op dit artikel

Cancel reply