In de loop der jaren kan je smaak veranderen. Dat geldt voor je kleding, je haar en je inrichting. Zelfs een in het verleden zorgvuldig uitgekozen sieraad kan diep in een la belanden omdat je het stiekem niet zo mooi meer vindt. Wegdoen is geen optie, daarvoor is de emotionele waarde te groot, maar het is toch jammer dat het nooit meer gedragen wordt.

Het overkwam ook Martha: ‘Toen ik trouwde, kreeg ik een gouden schakelarmband van mijn man. Er hing een plaatje aan met zijn initialen erop. In de loop van de jaren kwamen er meer bedeltjes aan de armband te hangen. Van het bovenste plaatje van de monogramring van mijn vader werd een hangertje gemaakt. Na de geboorte van elk van onze drie kinderen kreeg ik een nieuw, gouden kinderkopje aan de armband. In die tijd droeg ik het nog vaak, maar dat werd al minder toen de kleinkinderen geboren werden. Bij de geboortes van onze kleindochters, in totaal drie, werd het aantal bedeltjes aan mijn armband ook nog uitgebreid, maar gek genoeg bij onze twee kleinzoons niet.’

Gouden huwelijk
In oktober zouden Martha en haar man hun 50-jarig huwelijk vieren. ‘Mijn man had me al eens gevraagd wat ik wilde hebben en toen kwam ik op het idee om iets met die armband te laten doen. Tineke Hessels is een vriendin van mijn dochter. Zij is edelsmid en had al eens een prachtige hanger voor zowel mijn dochter als voor mij gemaakt. Ik ben bij haar geweest, mét de gouden schakelarmband, en samen hebben we wat ideeën besproken. Uiteindelijk besloten we dat de bedeltjes in groepjes tussen twee bandjes geplaatst zouden worden. Tineke begon te tekenen en we waren meteen enthousiast over het ontwerp. Voor Teun en Sjoerd, onze kleinzoons waar nog geen bedeltjes van waren, heeft Tineke twee plaatjes gemaakt met hun initialen erop.’

Heel bijzonder
‘Toen we 50 jaar getrouwd waren, droeg ik de armband voor het eerst. Hij is zó mooi geworden’, klinkt het ontroerd. ‘Ik draag de armband nu weer regelmatig. Niet gewoon doordeweeks als ik in huis ben hoor, maar wel in het weekend, als we eens een avondje weg gaan of bij speciale gelegenheden. Ik vind hem heel bijzonder.’