Jouw regio: ,
Wijzig regio
Jouw regio: nog niet opgegeven
Wijzig regio
Rate this post
  • Een nieuwe borst na borstkanker
    Rate this post

    Eén op de zeven Nederlandse vrouwen krijgt borstkanker. Bij ongeveer een derde van hen is een complete borstamputatie de beste behandeling. Andere vrouwen zijn zó ernstig erfelijk belast, dat zij noodgedwongen kiezen voor een preventieve amputatie van beide borsten. Voor al deze vrouwen is er één schrale troost: de borstreconstructies zijn de afgelopen jaren sterk verbeterd. Plastisch chirurg Marius Kemler, werkzaam in het WZA, vertelt erover.

    Kemler begint met een heldere samenvatting: ‘Er zijn grofweg twee manieren om een nieuwe borst te maken: we rekken bestaande huid op, of we halen de huid van elders weg. Voor de binnenkant gebruiken we een prothese of lichaamseigen weefsel, meestal uit de buik. Uiteraard bespreken we vooraf met de patiënte wat in haar specifieke geval de beste optie is en wat haar eigen wensen zijn.’

    Huidoprekking
    Vroeger gebeurde een borstreconstructie uitsluitend ‘in tweede instantie’. Dat wil zeggen: een (flinke) tijd na de afsluiting van de kankerbehandeling. Tegenwoordig wordt vaak al meteen bij de verwijdering van de borst een ‘huidsparende’ reconstructie gemaakt. Kemler: ‘Door een onderhuidse tissue-expander te plaatsen, wordt de huid opgerekt. Die expander wordt in een later stadium vervangen door een permanente prothese of door lichaamseigen weefsel.’
    Zo’n onmiddellijke reconstructie is over het algemeen niet aan te raden als na de amputatie bestraling nodig is. Kemler: ‘De opgerekte huid raakt daardoor meestal ­beschadigd en verliest soepelheid.’

    Huidverplaatsing
    Als bij de amputatie onvoldoende huid- of spierweefsel is overgebleven, of als de huid bestraald is, dan is het nodig de huid ‘van elders’ te halen. Dit gebeurt bij voorkeur vanaf de rug. Kemler: ‘Samen met de rugspier wordt een deel van huid via de oksel naar de voorkant van het lichaam overgeheveld. Het bloedvat blijft intact. In zo’n geval gaat het puur om een verplaatsing van goed doorbloed weefsel.’
    Mocht deze methode niet mogelijk zijn, dan kan huid van de buik gebruikt worden. ‘In dat geval is er sprake van een echte transplantatie: het bloedvat moet losgekoppeld worden en aangesloten worden op de minuscule bloedvaatjes in het nieuwe weefsel. Dat is een moeilijkere operatie dus.’

    Tepel
    Als de nieuwe borst na een half tot één jaar haar definitieve vorm heeft gekregen, kan de plastische chirurg een tepel en tepelhof namaken. Kemler: ‘Onder plaatselijke verdoving vouwen we de huid in elkaar tot een tepel. De kleur van de tepelhof wordt getatoeëerd.’

    Leave a reply →

Reageer op dit artikel

Cancel reply