Yvonne Petit worstelde al een tijd met haar overgewicht. ‘Ik was altijd bezig met mijn lichaam en wat mensen over mij dachten. Ik woog 145 kilo en had al vaker een poging gedaan om af te vallen, maar ik kwam altijd weer aan.’ Toen Yvonne met haar twee kinderen en een vriendin in een speeltuin was en niet mee kon spelen met haar kinderen, besefte ze dat zij iets aan haar overgewicht moest doen. ‘Ik was doodongelukkig. Ik had last van mijn gewrichten en kon amper traplopen.’ Ze ging naar haar huisarts, en die vertelde haar dat ze in aanmerking kwam voor een maagverkleining.

Na haar eerste afspraak in Franciscus Gasthuis begon het traject. Yvonne wilde ook graag met een psycholoog praten om erachter te komen waarom zij zoveel at. ‘Als je niet weet waar je eetstoornis vandaan komt, kun je het ook niet oplossen. Ik wilde hier graag duidelijkheid over, voordat ik de operatie onderging.’ Na voorlichting, lichamelijke ­onderzoeken en psychische testen heeft Yvonne samen met haar arts besloten om een maagbypass, ook wel ‘gastric bypass’ genoemd, toe te passen. Daarbij werd een nieuwe, kleine maag gemaakt in het bovenste gedeelte van de maag. Het eten komt zo direct in de darm en men krijgt snel een vol gevoel.

Op de goede weg
‘Toen ik na mijn maagverkleiningsoperatie wakker werd, voelde ik mij best goed. Na de operatie kun je ongeveer 60% van je overgewicht kwijtraken; de rest moet je zelf doen door gezond te eten en te sporten. Omdat ik wist hoe belangrijk de instructies van de diëtiste waren, heb ik mij daar streng aan gehouden. Ik at vaak minder dan mocht, maar toch was ik soms bang om te veel te eten. Dan had ik driekwart boterham op en durfde ik eigenlijk dat laatste beetje niet meer op te eten. Ik belde soms naar de obesitasverpleegkundige om te vragen hoeveel ik mocht eten. Ook met andere vragen kon ik altijd bij haar terecht. Het deed me goed om een bevestiging te krijgen, zodat ik wist dat ik op de goede weg zat.’

Honderd keer gelukkiger
‘Ik ben nu 100 keer gelukkiger dan vóór mijn operatie en ik heb de kwaliteit van leven teruggekregen. Ook fysiek ben ik erop vooruit gegaan: ik kan weer met mijn kinderen spelen! Veel mensen denken dat je alles oplost met een maagverkleiningsoperatie, maar het is alleen een stapje in de goede richting. De rest moet je toch echt zelf doen!’