Jouw regio: ,
Wijzig regio
Jouw regio: nog niet opgegeven
Wijzig regio
Rate this post
  • Eerst afvallen, dan zwanger worden
    Rate this post

    Vrouwen met obesitas die zwanger willen worden, krijgen het advies eerst af te vallen. Als ze overtollige kilo’s kwijt zijn, kan hun hormoonhuishouding zich weer herstellen.

    Zwangerschapswensen en anticonceptie zijn in het Obesitas Centrum van Franciscus Gasthuis & Vlietland belangrijke aandachtspunten bij de begeleiding van mensen die een maagverkleiningsoperatie ondergaan. Obesitasverpleegkundige Zenaida Soares herinnert zich nog uit haar begintijd bij het Franciscus Obesitas Centrum dat ze werd gebeld door een huilende mevrouw die net een maagverkleiningsoperatie had ondergaan. ”Ik bloed’, zei mevrouw tegen mij. Bloed? Ik verwees haar meteen door naar de Spoedeisende Hulp. Maar wat bleek? Ze was weer gaan menstrueren. Dat had ze in jaren niet gedaan.’

    In het lichaam van mensen met ernstig overgewicht is het stofwisselingssysteem en de hormoonhuishouding verstoord en dat schaadt hun gezondheid. Ze lopen meer risico op diabetes, hart- en vaatziekten, bepaalde typen kanker en artrose, maar ook op een verminderde fertiliteit (vruchtbaarheid).

    Eisprong blijft uit
    Er is een verband tussen obesitas en onvruchtbaarheid, zegt bariatrisch chirurg Martin Dunkelgrün. ‘Vrouwen met obesitas hebben een grotere kans op PCOS (polycysteus-ovariumsyndroom), waardoor de eisprong en menstruatie uitblijven en de kans op een zwangerschap wordt verkleind. Bij mannen uit een verminderde vruchtbaarheid zich door erectiestoornissen en een slechtere kwaliteit van het sperma.’

    Als mensen naar het Franciscus Obesitas Centrum komen voor een maagverkleiningsoperatie, worden ze intensief begeleid door een multidisciplinair team van onder meer bariatrisch chirurgen, internisten, obesitasverpleegkundigen, medisch psychologen en diëtisten. Vrouwen in de vruchtbare leeftijd krijgen altijd de vraag voorgelegd of ze een zwangerschapswens hebben. Dat is een belangrijk aandachtspunt, want zwanger worden in het eerste jaar na de operatie wordt sterk afgeraden. ‘Het lichaam is dan nog zó aan het afvallen’, legt dokter Dunkelgrün uit. ‘Het kan dan niet ook nog eens zorgdragen voor een baby. Na een jaar, als het gewicht gestabiliseerd is en de hormonen en de stofwisseling weer in balans zijn, is het lichaam gezonder en zijn er minder risico’s rond een zwangerschap.’

    Kijkoperatie
    Franciscus Gasthuis & Vlietland heeft een lange traditie op het gebied van bariatrische chirurgie. Ruim 40 jaar geleden startte het topklinische ziekenhuis al met maagverkleiningen bij ernstig overgewicht. In de loop der jaren zijn de operatietechnieken steeds geavanceerder geworden. Dokter Dunkelgrün en zijn 3 collega-bariatrisch chirurgen hebben in 2018 965 maagverkleiningsoperaties uitgevoerd via een kijkoperatie, variërend van het deels verwijderen van de maag en een maagbypass tot een alternatieve maagbypass.

    Enige bewezen therapie
    Na een maagverkleiningsoperatie raken mensen gemiddeld 60 tot 70% van hun overgewicht kwijt. Volgens dokter Dunkelgrün is een maagverkleiningsoperatie bij obesitas de enige bewezen therapie die langdurig effect heeft. ‘Maar we opereren niet zomaar. Gezondheidsrisico’s en operatierisico’s wegen we altijd zorgvuldig tegen elkaar af. Hoe hoger de BMI (Body Mass index), hoe groter de gezondheidsrisico’s.

    Geboortekaartjes
    In een kast op haar kamer bewaart Zenaida Soares de geboortekaartjes die het obesitasteam ontving van vrouwen die zijn bevallen na een maagverkleiningsoperatie. ‘Mensen die eerst geen kindjes konden krijgen en nu een gezin hebben: dat is toch superleuk? Wij zien hier ook vrouwen met fertiliteitsproblemen die vanuit Erasmus MC zijn doorverwezen. Zij kregen het advies: eerst een maagverkleining, dan IVF (reageerbuisbevruchting). Sommigen hebben na de operatie geen IVF meer nodig, omdat ze spontaan zwanger zijn geraakt.’

    Ayça werd zwanger na een maagverkleiningsoperatie
    Al snel na haar maagverkleiningsoperatie (juni 2014) merkte Ayça Haaring dat ze weer menstrueerde. En nog in regelmatige cycli ook, wat nooit eerder was gebeurd. Dat ging een paar maanden goed, totdat haar menstruatie ineens weer uitbleef. ‘Zie je wel’, dacht ze, ‘het is allemaal voor niks geweest. Die hormoonhuishouding van mij is zó verstoord dat zelfs een maagverkleiningsoperatie niet werkt.’ Totdat ze ontdekte dat ze zwanger was. Ondanks de ingrijpende gevolgen van de maagverkleining, mentaal en fysiek, heeft Ayça geen moment spijt van haar maagverkleiningsoperatie. Een IVF-behandeling is haar bespaard gebleven. ‘We hebben nu 2 prachtige kindjes waar we dol- en dolgelukkig mee zijn. Alleen al om hen is het mij meer dan 100% waard geweest. Soms kijk ik ze aan en denk ik: ‘Zijn jullie nou echt van mij?’’

    Lees haar volledige verhaal op www.franciscus.nl

    Leave a reply →

Reageer op dit artikel

Cancel reply