Aanstaande ouders kijken maandenlang uit naar de geboorte van hun kind. Als het eindelijk zover is, wil je je kindje liefst dicht bij je hebben én houden. Dit is niet alleen een geweldig gevoel, maar ook belangrijk voor de moeder-kindhechting en het op gang komen van de borstvoeding.

De gynaecologen, kinderartsen, verloskundigen en verpleegkundigen in het WZA vinden de band tussen moeder en kind erg belangrijk. Bij een keizersnede was direct contact altijd lastig, omdat de aandacht vooral uitging naar steriliteit. Dit betekende dat de baby allereerst gezien werd door het OK-team en daarna pas door de ouders. Terwijl de operatie verderging, werd de baby alvast naar de verpleegafdeling gebracht. In het WZA is de keizersnede langzaam maar zeker veranderd in een ingreep waarbij de geboorte centraal staat.
De Engelse benaming voor deze ‘natuurlijke keizersnede’ is gentle sectio.

Navelstreng
Gentle gaat het er zeker aan toe: ‘Ten eerste worden de ouders niet weggestopt achter het operatiedoek, maar ze kunnen, als ze dat willen, de baby geboren zien worden’, vertelt gynaecoloog Annemarieke Koops. ‘Vroeger was iedereen huiverig voor deze werkwijze vanwege mogelijk infectiegevaar, maar het kan prima. Het doek gaat maar kort naar beneden, de baby wordt – net zoals bij een vaginale geboorte – aan de moeder gegeven en de vader mag de navelstreng doorknippen. Daarna gaat het doek weer omhoog en werken de OK-medewerkers steriel door. Er zijn geen toegenomen risico’s.’

Blij
In de operatiekamer is álles gericht op de geboorte: ‘Iedereen praat bijvoorbeeld zachtjes. Het is weliswaar een buikoperatie, maar er komt wel een kind ter wereld!’ Wanneer het voor de moeder of de baby beter is om het anders te doen, past het team zich ter plekke aan; alles draait immers om de veiligheid. De verpleegkundige die bij de keizer­snede aanwezig is, blijft voortdurend bij moeder en kind en begeleidt hen later ook naar de afdeling. Annemarieke Koops is erg blij met de nieuwe werkwijze: ‘Het is zó mooi om het op deze manier te kunnen doen!’