Hoe is het zover gekomen? Op dit moment weeg je 130 kilo en zie ik je weer steeds meer ongelukkig in je vel zitten, letterlijk en figuurlijk.

Een jaar geleden was je zó enthousiast aan het volgende ­dieet begonnen en je zei vol overtuiging dat de knop nu echt om was. Ik zag je 30 kilo kwijtraken en je was blij en zelfs een beetje trots. Toch merkte je dat het moeilijker werd om je aan de dieetregels te houden; niet mee te doen met de rest. De verslaving liet zich weer horen: ‘Toe maar, je mag best wat meer. Je zit al zó lang op rantsoen. Schijt aan alles!’
De overstap maken naar een normaal eetpatroon kreeg je niet voor elkaar. Dat leverde angst en onzekerheid op, bang weer aan te komen, bang voor het succes.

En toen maakte je iets vreselijks mee: je verloor iemand van wie je houdt. Als dat maar goed gaat. Het ging niet goed. De verslaving zag zijn kans schoon en alle oude patronen namen je weer volledig in beslag. Het kon je niet meer schelen. Je had verdriet, je was boos, je vond het allemaal weer zinloos en je voelde je waardeloos. Maar dat stopte je weg, diep in jezelf. Je at alles wat los en vast zat. En nu? Nu weeg je 130 kilo en ben je zwaarder dan ooit. Waar gaat dit stoppen?

Oorzaak van het probleem aanpakken
Zo leven veel mensen rond een geliefde met een ­eetstoornis, onmachtig om te helpen. Ik ben ervan overtuigd dat een succesvolle behandeling een lange weg is, die van de omgeving en de therapeut net zoveel vraagt als van de persoon zelf: niet opgeven, blij zijn met kleine stappen en niet denken dat symptoombestrijding gaat helpen. Ik pleit voor een aanpak van de oorzaak van het probleem. Daarbij zijn onder andere de volgende stappen van belang:
– Geen dieet.
– Niet beginnen discipline te vragen van een eetverslaafde.
– Breng verbinding tot stand met het innerlijk kind, met alle onderdrukte emoties, met het opgeslagen kinderleed. Help een gevoel van eigenwaarde te herontdekken.
– Bewust maken van gedachtenpatronen die slecht eetgedrag stimuleren.
– Bewuste keuzes leren maken ten aanzien van eten.
– Geef het vertrouwen dat smaak kan veranderen: ­ontwenning van zout of zoet.
– Ontwikkel een normaal eetpatroon dat past.
– Stimuleer het idee dat bewegen ook leuk kan zijn.
– En last but not least: ontwikkel creativiteit. Het is verbazingwekkend dat – in basis creatieve mensen – op het gebied van vele gemoedstoestanden (boos, bang, blij, verdrietig, afgewezen, machteloos, verveling, stress, onrust) slechts één oplossing weten: eten. Er zijn méér mogelijkheden!