De laatste weken voor de zomervakantie zijn aangebroken. Op school moeten de kinderen soms nog even hard werken: een toetsweek of de eindmusical. Op je werk heb je ook nog wat deadlines te halen voordat je je koffer kunt pakken. Je hebt zin in de vakantie en tegelijkertijd zie je ertegenop.

Dit wordt de eerste zomervakantie na de scheiding van Pieter en Femke. Vorig jaar tijdens de vakantie in Frankrijk barstte de bom. Wat al langer sluimerde, viel daar voor die tent niet langer te ontkennen. Voor beiden brak toen een moeilijke periode aan. Veel emoties, veel regelen. Femke is verhuisd. De kinderen van 9 en 13 jaar wonen om en om 1 week bij Pieter en 1 week bij Femke. De heftigste emoties zijn nu wat gezakt en het ouderschapsplan, met daarin de grove lijnen over hoe de zomervakantie te verdelen, is klaar. Pieter en Femke hadden bedacht dat de kinderen in de even jaren de eerste 3 weken bij Pieter zou zijn en de laatste 3 weken bij Femke. En in de oneven jaren andersom. Toen ze dit een half jaar geleden bedachten, klonk het heel redelijk. Femke heeft nu haar bedenkingen. Drie weken zonder de kinderen… Ze is er net een beetje aan gewend dat ze hen steeds 1 week niet ziet. De jongste van 9 hangt erg aan z’n moeder. Kan hij dat, 3 weken zonder haar?

Pieter kan geen 3 weken vrij nemen van zijn werk. Hij wil zijn ouders vragen een aantal dagen bij te springen. Femke vindt dat een minder goed idee. Hij moet er zelf zijn voor de kinderen, vindt ze. En de ouders van Pieter heeft ze nooit echt aardig gevonden. Al met al geeft de zomervakantie van tevoren flink wat stress.

Expert aan het woord

Met al deze onenigheden kwamen Pieter en Femke bij me. Ze wilden geen ruzies, maar nu vonden ze het moeilijk om elkaar in elkaars waarde te laten. Als ervaringsdeskundige weet ik dat de zomerperiode ‘ontspanning’ betekent en tevens spanning kan opleveren.

De verdeling van 3 weken bij papa en 3 weken van mama is niet altijd de beste. Hoe jonger de kinderen zijn, hoe meer dit af te raden is. Kleine kinderen kunnen nog niet zo lang zonder de andere ouder. Hetzelfde geldt voor de eerste vakantie na de scheiding. Iedereen moet nog wennen aan de nieuwe situatie. Het is dan beter om de zomervakantie in meerdere stukjes te hakken. Dan hoeft niemand elkaar al te lang te missen.

Pieter geeft aan dat hij ervan baalt dat Femke zich ermee bemoeit dat hij zijn ouders inzet. Dat zijn zijn zaken, vindt hij. Daar geef ik Pieter gelijk in. Voor veel ouders is het lastig om de kinderen los te laten als ze bij de andere ouder zijn. Toch hoor je je daar niet mee te bemoeien. Grof gezegd: zolang er geen doden vallen, zijn het jouw zaken niet.

Femke zegt zich geamputeerd te voelen als de kinderen bij Pieter zijn. Om de zomervakantie goed door te komen, geef ik haar nog wat extra tips:
• Gun je kinderen en je ex-partner een leuke vakantie met elkaar en laat je kinderen niet met een schuldgevoel naar die andere ouder gaan.
• Geef jezelf toestemming om verdrietig te zijn.
• Nu is het tijd om jouw batterij op te laden. Doe dingen waar je normaal niet aan toekomt. Tevens geven ze je afleiding.
• Maak tijdig afspraken met de andere ouder, zodat de emoties niet vlak voor de vakantie hoog oplopen.

Pieter en Femke zaten na dit gesprek weer op één lijn en gingen vol goede moed op vakantie.

Heb jij, op welk vlak dan ook, onenigheid met je ex-partner en wil je hier verandering in? Bel of mail me dan. Jullie hoeven niet samen te komen. Als jij de stress en de strijd beu bent, kun jij de situatie veranderen.

Carolien Roobol