De deur slaat met een harde knal dicht, het servies ligt gebroken op de vloer, je mascara verspreidt zich steeds verder over je gezicht: hij is weg. En hij komt nooit meer terug. Letterlijk heeft hij de deur achter zich dichtgetrokken. Je zakt op de grond en opeens voel je twee kleine armpjes om je heen die je proberen te troosten. ‘Ach, kleine Sophie’, zeg je, ‘het komt allemaal goed’. Op het moment dat je het verdrietige gezichtje van je dochter ziet, begin je ongecontroleerd te huilen. Hoe moet dit nu verder? 

Je merkte dat het al een tijdje niet meer goed ging tussen jou en je man. Alle clichés kwamen uit de kast: overwerken, eten voor de TV in plaats van aan tafel, sexy jurkjes die steeds vaker veranderden in vale joggingpakken. De welbekende sleur. Toch wilde je niet opgeven; je kende hem immers al zo lang. Jeugdliefdes waren jullie. Vroeger onbezorgd en blij en nu vooral vermoeid. Toen kleine Sophie op de wereld kwam, leek het wel of jullie uit elkaar gedreven werden. Jij met de baby boven om borstvoeding te geven, hij die beneden op de bank in slaap gevallen was.

Een maand later. Je zit op het terras met een dampende mok koffie. Je bent wat afgevallen, maar je hebt ook weer wat kleur op je gezicht. Sophie smikkelt van haar ijsje. ‘Komt papa ook nog? Ik wil met papa naar de kinderboerderij!’ Je veegt wat ijs van haar wang en zegt dat papa niet komt. ‘Papa komt je vrijdag ophalen. Dan kunnen jullie vast naar de kinderboerderij!’ ‘O, okee…’, klinkt het vanaf de andere kant van de tafel.

Het scheelt dat je professionele hulp hebt kunnen zoeken van een scheidingscoach, want helder nadenken, dat kon je niet. Alle emoties zorgden ervoor dat jullie veel ruzie maakten en daar had Sophie erg onder te lijden. Je had iemand nodig die je begreep, maar je ook een spiegel voor durfde te houden. Nu kunnen jullie zonder ruzie afspraken maken en Sophie staat bij jou en Tom allebei gelukkig voorop. Door dat gemeenschappelijk belang ben je ervan overtuigd dat jullie er samen uit zullen komen.

Door de ogen van het kind 
Het kwam steeds vaker voor: je kon niet meer in slaap komen omdat papa en mama zoveel kabaal maakten beneden. Een harde knal: ‘Bam!’ En je zat weer rechtop in bed. Mama’s ogen werden steeds donkerder, en ze lachte bijna niet meer. Je hebt ook al heel lang geen ‘prinsesje’ meer met mama gespeeld.

‘Ik wil weer mijn kroontje opdoen en mijn mooie jurk aan!’ Je denkt dat papa boos op je is, want die praat bijna niet meer met je. Een traan loopt over je wang, de zoveelste van vanavond. Ook heb je al dagen last van je buikje. Morgen ga je gelukkig naar school. Daar zijn de mensen blij, daar is het fijn. Thuis niet, daar zijn de mensen stom. Verdrietig draai je je om, en vecht je tegen de nachtmerries die op je zitten te wachten.

Gescheiden, en dan?
Na de scheiding begint het vaak pas: wie neemt Sophie mee naar zwemles? Wie gaat er betalen voor haar nieuwe fiets? Succesvol Scheiden Rijnmond coacht ouders bij wie negatieve emoties een rol spelen in de omgang met de andere ouder, waardoor het niet lukt om neutraal met je ex-partner om te gaan. Je leert hoe je met een neutrale bril naar je ex-partner kunt kijken. Verder word je gecoacht in hoe je het beste kunt communiceren met je ex-partner zónder dat er conflicten ontstaan. Vervolgens leer je hoe je compromissen kunt sluiten. Ook wordt er aandacht gegeven aan wat een echtscheiding met kinderen doet, en hoe je samen, én apart, de opvoeding het beste kunt vormgeven.

Expert aan het woord
Scheidingscoach Carolien Roobol: ‘Zoals je kunt lezen maakt een scheiding een wirwar van emoties los. Bij de ouders maar zeker ook bij het kind. De ervaring leert dat kinderen zichzelf vaak wegcijferen tijdens een scheiding, omdat ze loyaal zijn aan beide ouders. Ze zijn ook bang dat het hun schuld is. Sophie heeft niet gevraagd om deze scheiding en toch moet dit meisje omgaan met alle veranderingen die bij een scheiding komen kijken. Kinderen zeggen vaak niet wat ze denken, wat ze voelen of waar ze last van hebben. Dat is ook terug te lezen in het verhaal. Sophie heeft al dagen last van haar buikje. Dit heeft ze alleen niet aangekaart bij haar ouders. En de ouders hebben het vooral druk met zichzelf, met alles wat er geregeld moet worden én alle emoties die de scheiding los maakt.’

‘Met de moeder van Sophie heb ik eerst alle emoties waar ze mee worstelde geneutraliseerd. Hierdoor werd ze veel milder naar Tom. Ook de coaching in hoe ze het beste met hem kon communiceren droeg hiertoe bij. Na uitleg wat een scheiding met een meisje als Sophie kan doen, kon ze Sophie weer zelf begeleiden. Mensen vinden het fijn dat ze deze coaching alleen kunnen volgen, dus niet verplicht samen met hun ex-partner. Als één van de twee de stress en de strijd beu is, kun je al veel bereiken. Je kunt de ander niet veranderen, maar wél hoe jij op de ander reageert.’