Jouw regio: ,
Wijzig regio
Jouw regio: nog niet opgegeven
Wijzig regio
Rate this post
  • ‘Hoe zien we de toekomst van onze relatie na kanker?’
    Rate this post

    ‘We gaan alles samen doen, hè?’ Dat vroeg ik Casper, mijn man, die dag toen ik had gehoord dat ik borstkanker had. ‘Natuurlijk bewandelen wij deze weg samen’, zei hij. Net als bij mij het geval is, had hij tranen in zijn ogen. Hij plantte een kus op mijn voorhoofd. ‘Ik zal er altijd voor je zijn.’

    En alles samen, dat deden we. In de dagen vóór de meest ingrijpende operatie sleepte Casper mij erdoorheen. Hij maakte grapjes, en vertelde me wel honderd keer per dag hoeveel hij om me gaf. Hierdoor had ik afleiding en houvast in een onzekere, angstige tijd. Toen ik thuis aan het herstellen was, bleef Casper steeds bij me. Soms bekroop me dan een benauwd gevoel. ‘Was ik maar even alleen’, dacht ik dan. Waarna ik me schuldig voelde. Mijn man bedoelde het alleen maar lief. Maar er kwamen vaker van dit soort momenten. Ik snakte naar een beetje rust voor mezelf, maar durfde dat niet te zeggen. Omgekeerd worstelde hij ook. Waar hij een prater is en makkelijk zijn emoties bespreekt, ben ik een binnenvetter. Met elkaar praten over hoe we deze heftige periode beleefden, was er niet bij. Inmiddels ben ik klaar met mijn behandelingen. Achteraf realiseer ik me pas écht wat voor impact mijn ziekte op Casper had. We waren al tien jaar samen. Ook boven zijn toekomst en leven was een groot vraagteken komen te staan. Maar op het moment dat ik ziek was, zat ik vooral in mijn eigen gevoel. Aan zijn humeur merk ik dat hij me dit nu verwijt: hij wordt al boos als ik het blokje in de vaatwasser ben vergeten te doen… Vaarwel kanker, hallo relatieproblemen.

    – Esther * (39 jaar)

    De relatietherapeut aan het woord
    Ietje Deutz: ‘Het verhaal van mijn cliënten Esther en Casper laat zien hoe groot de impact van ziekte op een relatie kan zijn. Het komt vaker voor dat stellen tijdens en na de ziekte uit elkaar groeien. Ook ontstaan er vaak problemen door miscommunicatie. Als EFT-therapeute ben ik ingegaan op de emoties en de gevoelens die onder al hun ruzies lagen. Zo bleek dat Casper zich onzichtbaar voelde in de relatie. Esther durfde haar gevoelens niet te bespreken, uit angst om haar man te kwetsen. Ook merkte ik dat Casper in de periode dat Esther ziek was, ook behoefte had aan een luisterend oor. Hij moest het verlies van de gezondheid van zijn maatje en alle angst en onzekerheid die hierbij kwam kijken, in zijn eentje verwerken. Hierdoor heeft hij zich erg eenzaam gevoeld. In zulke gevallen is individuele rouwtherapie mogelijk, eventueel in combinatie met relatietherapie. Binnen de therapie kun je werken aan angst en verdriet. Na een aantal goede gesprekken kan het zijn dat beide partners weer meer begrip hebben voor elkaars gevoelens. De toekomst? Die zien ze gezamenlijk tegemoet.’

    Leave a reply →

Reageer op dit artikel

Cancel reply