Jouw regio: ,
Wijzig regio
Jouw regio: nog niet opgegeven
Wijzig regio
4/4 - (3 stemmen)
  • ‘Huh, puberen op de basisschool?!’
    4/4 - (3 stemmen)

    Als ouder wil je niets liever dan dat je kind lekker in zijn vel zit en met plezier naar school gaat. Want een kind dat zich goed voelt leert gemakkelijk, ervaart weinig stress en kan beter omgaan met tegenslagen. Het is veerkrachtiger. En dan ineens is daar het moment dat je kind zegt ‘Ik wil niet naar school’, ’Ik mag niet meer meespelen’ of ‘Ik voel me zó alleen’, gevolgd door een enorme huilbui. En als je er dan wat van zegt, krijg je een grote mond. Huh, is de puberteit nú al begonnen?!

    Als leerkracht heb ik jaren voor groep 5 en 6 gestaan; mijn favoriete leerjaren. In deze jaren worden ze niet alleen cognitief uitgedaagd, maar ook sociaal-emotioneel. Er verandert iets in de bewustwording van het kind. Ze laten de magische sprookjeswereld achter zich en stappen de grotemensenwereld binnen. Dat kan intens zijn, overweldigend en soms ook beangstigend. Alle kinderen, jongens en meisjes van 8 tot en met 11 jaar, doorlopen deze ontwikkelingsfase. Voor de één heeft dit alleen net wat meer impact dan voor de ander.

    Onzekerheid
    Alle kinderen willen gezien en gehoord worden. Thuis, op school, op het plein of de sportclub. Dat maakt ze kwetsbaar. Voor invloeden van buitenaf, voor hun gedachten over ‘wie ben ik?’ en ‘hoe hoor ik erbij?’. Kinderen in deze ontwikkelingsfase voelen zich vaak onzekerder, zijn zoekende naar hun eigen identiteit en kunnen hierbij soms wat extra hulp gebruiken.

    Grenzen opzoeken
    De bewustwording van het kind verandert. Het zet vraagtekens bij gemaakte afspraken, geeft vaker een weerwoord en vormt zo steeds meer zijn eigen mening. Het kind zoekt de grenzen op, omdat hij vindt dat hij het wel zelf kan! Dat levert soms ergernissen en strijd op. Niet leuk, maar wel nodig, want daar groeit je kind van! Aan opvoeders de taak om hun kind in vertrouwen los te laten, in gesprek te blijven en uit te leggen welke emoties er nu eigenlijk onder die woede-uitbarsting of huilbui zitten. Want frustratie, schaamte, teleurstelling, angst of irritatie zijn stuk voor stuk verschillende emoties en mogen er allemaal zijn.

    Voorleven en ervaren
    Je kind ervaart gevoelens die voor hem nog onbekend zijn en hij heeft behoefte aan uitleg daarover. Door het voorleven van je eigen gevoelens en emoties laat je zien dat het uiten (je kwetsbaar opstellen) ervan normaal is. Gun je kind de tijd om emoties te ervaren, om bijvoorbeeld echt even lekker uit te huilen in plaats van te zeggen ‘stop maar met huilen’ of ‘het valt wel mee’. Vraag wat je kind fijn vindt. Misschien wil het de volgende keer wel bij je op schoot uithuilen. Vergeet immers niet dat ze door hun gedrag weliswaar groter lijken, maar het zijn nog steeds basisschoolkinderen.

    Cathalijne Roddenhof

    Coach van grote en kleine meiden
    Mijn naam is Cathalijne Roddenhof en ik ben gespecialiseerd meidencoach en ‘ik ben 9’-specialist. Ik coach grote en kleine meiden die zich in de ontwikkelingsfase van ‘het 9-jarige kind’ bevinden. In mijn groepstraining ‘Precies zoals ik ben’ coach ik meiden om zelfverzekerder te worden, door onder andere meer zelfkennis te krijgen om zo hun veerkracht te vergroten. Daarnaast organiseer ik workshops voor moeders over ‘het kind van 9’. Moeders ontvangen informatie en handreikingen over hoe zij zelf hun kind kunnen begeleiden en ondersteunen. Mocht je na het lezen van dit artikel meer informatie willen over de groepstraining of workshop, neem dan een kijkje op mijn website en Facebookpagina.

    Leave a reply →

Reageer op dit artikel

Cancel reply