Eigenlijk had niemand me erop voorbereid. Toen mijn borst moest worden geamputeerd omdat er een tumor in bleek te zitten, heb ik er nooit bij stilgestaan, hoe die lege plek aan mijn lijf zou voelen. Ik was alleen maar blij dat ik er op tijd bij was en alles goed kon worden weggehaald. De chemotherapie en ­bestralingen waren heftig, maar daarna vond ik mezelf langzaam maar zeker weer een beetje terug.

Wat ik akelig bleef vinden, was het gevoel aan de rechterkant van mijn lichaam. Of eigenlijk het gebrek aan gevoel. Daar, waar mijn borst had gezeten, was een leegte. De huid voelde verdoofd aan en het litteken stug en trekkerig. Ik had natuurlijk zelf ook kunnen bedenken dat alle zenuwen bij de operatie waren doorgesneden en ik dus niets meer zou voelen, maar op de een of andere manier heb ik daar nooit bij stilgestaan. Mijn borsten, en vooral mijn tepels, waren altijd heel gevoelig, maar dat sensuele gevoel was aan die ene kant van mijn lichaam helemaal weg. Ik voelde me verminkt en totaal niet sexy meer.

Daar heb ik heel veel moeite mee gehad. Ik heb een lieve partner die eindeloos geduld met me heeft. Toch voelde de eerste keer dat we weer intiem met elkaar waren voor mij als een teleurstelling. Ik was zo bezig met hoe ik eruitzag en dat ik aan die ene kant niks voelde, dat ik niet kon ontspannen en al helemaal niet kon genieten van iets wat altijd fijn en goed was geweest. Dat voelde als een extra verlies.

Toen ik het daar een keer met een lotgenote over had, gaf ze me het advies om contact op te nemen met Inez van Haaften. Zij is haptotherapeut en kan je weer leren voelen.Ik vond het eerst een beetje vaag, maar ik heb er enorm veel baat bij gehad. Zij maakte me erop attent dat ik mijn lijf als een voorwerp was gaan behandelen en de plek waar mijn borst had gezeten als een object was gaan ervaren. Ik zorgde er efficiënt voor, maar voelde er geen affectie meer mee. Ik was mijn lijf als het ware kwijt.

Waar ik ook nog last van had, was dat ik zo vreselijk moe bleef. Gelukkig kon Inez me ook daarbij helpen. Ze heeft me onder andere geleerd om naar de signalen van mijn lichaam te luisteren en een ander agendabeheer erop na te houden. Ik durf nu beter ‘nee’ te zeggen en eerlijk te zijn naar mijn partner en vrienden als ik weer eens een afspraak niet kan nakomen…

Ook al vind ik mijn spiegelbeeld nog steeds niet mooi, toch kan ik weer voelen dat dat lijf van mij is. Het aller­belangrijkste wat Inez me geleerd heeft, is dat ik mezelf van binnenuit weer heb leren accepteren. Mijn borsten bepalen mijn identiteit niet. Ik heb opnieuw leren voelen en dat is zoveel belangrijker dan dat schoonheidsideaal.

Annelies (42)