Jouw regio: ,
Wijzig regio
Jouw regio: nog niet opgegeven
Wijzig regio
4/4 - (1 stemmen)
  • ‘Ik vocht om beter te worden, zij maakte zich klaar voor haar laatste reis’
    4/4 - (1 stemmen)

    Vier patiënten van het Catharina Kanker Instituut zijn voor de tv-serie ‘Diagnose Kanker’ een jaar lang thuis en in het ziekenhuis gevolgd door een cameraploeg. Henri van de Peppel uit Uden is één van de deelnemers. De serie is vanaf 27 februari, tien weken lang, elke zaterdag om 18.45 uur te zien op Omroep Brabant.

    Een jaar geleden maakten Henri en Leny van de Peppel nog plannen voor een vakantie naar Griekenland. Nu, een jaar later, heeft Henri afscheid moeten nemen van zijn vrouw, die in oktober overleed aan alvleesklierkanker. Hij beseft  dat hij zijn strijd tegen slokdarmkanker heeft gewonnen. ‘Terwijl ik vocht om beter te worden, maakte zij zich klaar voor haar laatste reis.’
    Nuchter en enigszins cynisch. Zo komt Henri over als hij aan de keukentafel in Uden terugblikt op de ingrijpende gebeurtenissen die hij de laatste vier jaar heeft meegemaakt. ‘In het voorjaar van 2012 kreeg mijn vrouw de diagnose darmkanker. Terwijl zij er direct haar schouders onder zette, zakte voor mij de grond letterlijk onder mijn voeten weg. Maar ze kwam erbovenop; ze is geopereerd en ze was kankervrij’, begint Henri zijn verhaal. Dit geluk was echter van korte duur. Nog geen twee jaar later was de kanker terug. ‘Borstkanker. Opnieuw moest de kanker verslagen worden. Ze flikte het weer. Ik was zó trots op haar.’

    Het leven lacht hen weer toe
    Een periode van rust leek het echtpaar nu dan toch eindelijk gegund. Het leven lachte hen weer toe. ‘We keken uit naar de vakantie en maakten plannen. Toen ik nietsvermoedend naar de huisarts ging, omdat ik het gevoel had dat mijn eten ‘bleef steken’, had ik nooit verwacht dat ik op 2 april vorig jaar de diagnose slokdarmkanker zou krijgen.  Drie tumoren hadden zich genesteld in de slokdarm en ik werd direct doorverwezen naar het Catharina Ziekenhuis in Eindhoven. De rollen waren omgedraaid. Nu was het mijn vrouw die volledig in paniek was, en was ik diegene die maar bleef roepen: ’t kumt goed’. Dat was een heel rare gewaarwording. Heel bijzonder hoe dat mechanisme in je hoofd werkt.’

    Allebei ziek
    De vakantie werd geannuleerd en in april en mei onderging Henri 5 chemokuren en 23 bestralingen. ‘En toen werd het juni en kreeg Leny pijnklachten in haar zij. En ja, wat er toen gebeurde, was ondenkbaar. Het klinkt haast ongeloofwaardig: Leny kreeg te horen dat ze alvleesklierkanker had met uitzaaiingen naar haar lever. Er was niets meer aan te doen. Ineens waren we allebei ziek.’ Terwijl Henri zich opmaakte voor zijn operatie in augustus, besloot Leny te stoppen  met de chemokuren. ‘Ze heeft er één gedaan, maar werd daar zó vreselijk ziek van dat ze aangaf dat niet te willen.  We steunden elkaar, deden de dagelijkse dingen en praatten veel. Wat de een niet kon, deed de ander. Je leeft alsof  er niks aan de hand is.’

    Leven en dood
    Twee maanden later, in oktober vorig jaar, overleed Leny.  ‘Ja, bizar. Dat is misschien wel het juiste woord. Leven en dood komen dan wel heel dichtbij. Ik heb ontzettend  veel steun aan mijn familie en sinds kort ben ik via het  Catharina Ziekenhuis in contact gekomen met Care for  Cancer. Die gesprekken doen me goed. Ik wil weer meer bij mijn gevoel komen. Ik heb mijn emoties weggestopt en voor de verwerking wil ik daaraan werken. Er zijn nog ontzettend veel dingen waar ik voor wil leven. Je moet door.’

    Leave a reply →

Reageer op dit artikel

Cancel reply
  • Geplaatst door Henny op april 16, 2016, 11:45 am

    Hallo Henri,
    Je hebt veel nare dingen meegemaakt. Ik (wij) stonden er van te kijken wat een heftige dingen iemand zo onverwacht kan overkomen.
    Je staat positief in het leven en dat maakt je sterk!
    Mooie kleinkindjes heb je.
    Groetjes,
    Henny

    Beantwoorden →