Regelmatig komen mensen bij mij in de praktijk, ze omschrijven hun klacht en ze ­zeggen: ‘Ik wil ervanaf! Wat moet ik doen?’. Dat hoor ik bijvoorbeeld bij angstklachten en paniekaanvallen. Logisch natuurlijk, want dit zijn ook heel vervelende ervaringen. ­Echter, één van de eerste dingen die ik dan terugzeg, is dat ze beter kunnen leren om ermee om te gaan dan om ervan af te willen.

Paniek kan een signaal zijn. Het lichaam zegt misschien op indirecte wijze ‘Stop! Je gaat te ver. Neem gas terug!’
Een voorbeeld: je werkt 40 uur, bent verantwoordelijk voor het huishouden en bent ook nog moeder of mantelzorger. Dit is een zware belasting. Vaak zijn er al meerdere signalen (bijvoorbeeld onrust, vermoeidheid en ­piekeren) geweest die aangeven dat er te veel op je bordje ligt, maar deze zijn genegeerd. Als de signalen te lang genegeerd worden, is het alsof het stoplicht op rood springt: ‘Als je nu niet stopt, dan laat ik je wel stoppen’, zegt het lichaam via de paniekaanval.
Dus als iemand binnenkomt en zegt: ‘Ik wil van de paniek af. Geef mij tips en trucs, zodat ik weer op mijn oude wijze verder kan’, dan zeg ik: ‘Laten we eerst eens kijken wat de angst en paniek je te vertellen heeft.’

Wil je meer weten over coaching en therapie op basis van mindfulness? Wil jij meer contact maken met de signalen van je lichaam? Wellicht kan ik je hierin begeleiden.