In Nederland wordt elk jaar bij ongeveer 86.000 mensen kanker vastgesteld en worden ongeveer 9.000 gezinnen met thuiswonende kinderen getroffen. Kanker krijgen is in de eerste plaats heel erg voor het slachtoffer zelf, maar kanker heb je niet alleen! Helaas is de zieke niet de enige die met de gevolgen te krijgt te maken. Ook het gezin wordt ondergedompeld in een proces van hoop en vrees in alle stadia.

Kanker is ingrijpend voor ieder gezinslid. Vaak is er meer aandacht voor de zieke en zijn de partner en de kinderen onzichtbaar voor de hulpverleners in het ziekenhuis. Het gezin wordt geconfronteerd met een nieuwe situatie qua rolverdeling en verantwoordelijkheden. Kinderen zijn niet voorbereid op zulke ingrijpende situaties in deze fase van hun leven. Ze staan langs de zijlijn – in sporttermen – en moeten lijdzaam toezien wat er gebeurt in het speelveld van medici en patiënt.

Er zijn
Als naaste van iemand met kanker kunt je je machteloos en onzeker voelen. Je wilt iets doen of zeggen, maar wat? De pijn en de angst kun je niet wegnemen. Maar je helpt al enorm door er te zijn. Door mee te leven en oprechte aandacht te geven. Door de patiënt te laten voelen dat hij/zij op je kan rekenen.

Cijfers
Uit onderzoek blijkt dat kinderen de eerste vier maanden na de diagnose bij het gezinslid de meeste stressklachten hebben. Echter, ook één tot vijf jaar na de diagnose kunnen de kinderen nog te maken krijgen met emotionele en gedragsproblemen.

De oncologiefysiotherapeut
Oncologiefysiotherapie richt zich op de behandeling van mensen met kanker en dan met name op de gevolgen van de ziekte zelf én van de medische behandelingen die zij moeten ondergaan. Het werkgebied van een fysiotherapeut is het bewegen en alles wat daarmee samenhangt. Dat geldt ook voor een oncologiefysiotherapeut, zoals Linda. Zij behandelt dus de gevolgen op het bewegend functioneren van kanker en medische behandelingen tegen kanker, maar geeft daarnaast ook adviezen, begeleiding en ondersteuning aan naasten rondom het ziekzijn en overlijden van een patiënt in het kader van ‘zorg voor de (mantel)zorgende’.