Bij de opvoeding van kinderen kom je jezelf tegen. Voordat je het weet, verval je in patronen die je onbewust hebt mee­genomen vanuit je eigen verleden. ‘Ik heb een gelukkige jeugd gehad’, hoor ik vaak.

Voor een groot deel zal dat zeker zo zijn, maar het geboren worden en opgroeien in onze veeleisende maatschappij is voor ieder mens een grote opgave. Een klein baby’tje is kwetsbaar, gevoelig, volledig open en neemt onbewust veel meer waar dan wij denken. Het moet zich onmiddellijk aan de buitenwereld aanpassen. Iets te lang honger hebben, huilen en er komt niet direct iemand: het zijn voor baby’s, die geen tijdsbesef hebben, levensbedreigende situaties. De baby, de peuter en de kleuter zal er alles aan doen om maar gezien en gehoord te worden, om erkenning te krijgen, omdat dat instinctief zijn enige overlevingskans is. Als kind was dat gedrag nodig om te overleven, maar in ons volwassen bestaan, en juist ook als ouder, zijn dit soort patronen eerder een last dan behulpzaam. Dat resulteert in bijvoorbeeld niet weten hoe je grenzen moet aangeven of hoe je je eigen ruimte moet innemen, voortdurend erkenning nodig hebben, oordelen, angsten of overdreven ­prestatiedrang.
Rebalancing maakt je bewust van jouw patronen. Het geeft je bovendien diepgaande ontspanning. Het gaat uit van de eenheid van lichaam en geest: in je lichaam zit een schat aan informatie verborgen.
Op mijn website www.hierbenje.nu heb ik hierover meer uitgelegd, maar je kunt ook altijd bellen of langskomen voor meer informatie of een (vrijblijvend en gratis) kennismakingsgesprek!