Jouw regio: ,
Wijzig regio
Jouw regio: nog niet opgegeven
Wijzig regio
Rate this post
  • ‘Met kleine kniescheurtjes door de puberteit heen’
    Rate this post

    De puberteit is een complexe intensieve periode voor zowel tiener(s) als ouder(s): hormonen gieren door het lijf, er wordt geëxperimenteerd met nieuw te ontdekken gedrag en tegelijkertijd is daar de opwinding: ‘Zullen mijn ouders nog van mij houden als ik mijn lelijkste gezicht en gedrag laat zien?’. Het spanningsveld van het zich willen ‘los­maken van’ versus het verbonden blijven met de ouders en mogelijk betrokken brusjes (broers en zussen): hoe doe je dat?

    De ene tiener komt hier met zijn gezin ‘enigszins’ zonder kleerscheuren doorheen, de andere krijgt te maken met grote onzekerheid, angst, agressie, niet lekker in het vel zitten, teruggetrokken en aangepast gedrag of juist ‘acting-out’-problematiek. Dan kan het helpen om iemand vanaf de zijlijn mee te laten kijken, voelen en luisteren naar wat er zowel gaande lijkt te zijn als in wat er nodig is.

    Ruim 15 jaar heb ik ervaring in het werken met tieners en diens gezin die afzonderlijk en/of met elkaar vastlopen. In het werken met de tiener(s) lukt het mij goed om aan te sluiten bij zijn of haar belevingswereld, richt ik mij op het gedrag dat zich voor het oog laat zien alsook op de onderliggende boodschap. Wat is de behoefte en wat is ervoor nodig om deze vervuld te krijgen? Wat heeft hij of zij nodig van de ouder(s) om tot meer tevredenheid te komen of om juist de acceptatie in de huidige situatie te verkrijgen? Dit proces van samen onderzoeken en afstemmen over wat er nodig is, kan bij mij op verschillende manieren. Zo vindt de ene tiener praten enorm prettig, de andere vindt dit niks en wil juist actief bezig zijn. Weer een ander houdt ervan om op experimenterende, creatieve wijze zijn ongemakken kenbaar te maken. Ik sluit aan bij de voorkeur van de tiener met de intentie om een nieuw evenwicht te creëren en om hem of haar (opnieuw) te verbinden met het gezin, zodat zij samen verder kunnen.

    De rol van de ouders
    Omdat zowel de betrokkenheid en steun als ook de begrenzing en duidelijkheid van de ouder(s) voor de tiener onontbeerlijk is, kan het niet anders dan dat ouders met brusjes in mindere of meerdere mate deelnemen aan de gesprekken. Juist omdat gedrag niet op zichzelf staat, zal een verandering bij het ene gezinslid, op wat voor manier dan ook, altijd doorwerken naar de andere gezinsleden. Ik wil in dit proces aandacht voor iedereen hebben en gezamenlijk onderzoeken naar wat ik hierin kan toevoegen. Ik heet jou en je tiener(s) van harte welkom!

    Leave a reply →

Reageer op dit artikel

Cancel reply