Jouw regio: ,
Wijzig regio
Jouw regio: nog niet opgegeven
Wijzig regio
Rate this post
  • Koffietijd
    Rate this post

    Zondagochtend, zomaar een zondagochtend. Ze ontbijten met z’n drietjes, de enige ochtend in de week dat dat kan. Vader, moeder en zoon van 12. Hij gaat elke ochtend vroeg de deur uit. Hij werkt in de bouw voor een baas en op zaterdag voor zichzelf. Zij heeft een paar jaar geleden haar droom gerealiseerd: een eigen salon aan huis, in de verbouwde garage. Zoonlief is net begonnen op de middelbare school.

    Doordeweeks is er niet veel tijd om elkaar te spreken, op zondagochtend kan dat zo fijn. De gewone wist-je-datjes, terugblikken op de week die is geweest, de planning voor de week die komen gaat. Deze zondagochtenden hadden altijd al een gouden randje. Maar sinds anderhalf jaar was het een Gouden randje met een hoofdletter ‘G’ geworden. Anderhalf jaar terug had de arts gezegd ‘Nog één, hooguit nog twee jaar, mevrouw’. Op haar verzoek was het leven na die zin ‘zo normaal mogelijk’ geleefd.

    Het ontbijt is op. Hij ruimt de tafel af. Zoonlief gaat de kattenbak verschonen. Zij gaat nog even liggen, want ze is moe.

    Het is koffietijd. Hij roept haar. Zoonlief roept haar. Hij roept nog een keer ‘De koffie wordt nu echt koud, hoor!’ Zij reageert niet. Nu niet, nooit niet meer. Tweeënveertig is ze geworden. We creëren een mooie plek voor haar in haar eigen salon.

    In de dagen die volgen, is er ontzettend veel aanloop. Het lijkt wel of iedereen met zijn of haar eigen ogen wil zien dat ze is overleden. Zo ongelofelijk is het, toch… Ook op de dag van haar begrafenis worden de vader en de zoon omringd door honderden mensen.

    Naast het regelen, het organiseren en het luisteren hebben we het ook uitgebreid over ‘het financiële plaatje’. Natuurlijk willen vader en zoon haar het afscheid geven dat ze verdient. Een afscheid met een gouden randje. Maar ideeën en wensen moeten uiteindelijk wel financieel haalbaar zijn. Toen ze op zichzelf was gaan wonen, was ze lid geworden van De Laatste Eer. Dat moest van haar heit. Vond ze toen ‘niet nodig’, maar goed, toch gedaan. En dan is het nu fijn voor degenen die ze achterlaat. Er is een potje. Het spaargeld wordt ook nog aangesproken, maar dat is te overzien.

    Zondagochtend, zomaar een zondagochtend. Ze ontbijten met z’n tweetjes; de enige ochtend in de week dat dat kan. Vader en zoon van 12. Hij gaat elke ochtend vroeg de deur uit. Hij werkt in de bouw voor een baas en op zaterdag voor zichzelf. Zoonlief is net begonnen op de middelbare school. Doordeweeks is er niet veel tijd om elkaar te spreken, op zondagochtend kan dat zo fijn.

    Nathalie de Vries
    uitvaartverzorgster

    Leave a reply →

Reageer op dit artikel

Cancel reply