Jouw regio: ,
Wijzig regio
Jouw regio: nog niet opgegeven
Wijzig regio
Rate this post
  • Na de scheiding: durf jij de confrontatie met jezelf aan?
    Rate this post

    Mijn man en ik zijn nu drie jaar uit elkaar. We hebben twee dochters, van 6 en 10 jaar. Eigenlijk is mijn oudste dochter Luna ‘het probleem’. Voor haar zocht ik hulp.

    Ik was de carrière-jager van het stel. Werkweken van zestig uur waren eerder regel dan uitzondering. Jules was meer thuis en stemde zijn werktijden af op de schooltijden van de meiden. We hadden weinig ruzie, maar ik miste diepgang in onze relatie. Ook het verschil in onze visie op het leven begon mij steeds meer op te vallen.

    Uiteindelijk gaf ik aan dat ik niet verder wilde met Jules. Na een moeilijke periode normaliseerde ons contact weer. De meiden waren de helft van de tijd bij mij en de andere helft bij Jules. Soms deden we zelfs leuke dingen met z’n vieren. Dit deden we voor de meiden, als ouders. Jules sprong ook regelmatig bij als ik moest werken. Alles leek goed te gaan. De meiden waren vrolijk, en ik was ook tevreden. Maar wat ik toen niet doorhad, was dat Luna eigenlijk hoopte op een hereniging tussen haar ouders.

    Een half jaar geleden meldt Jules dat hij verliefd is geworden op een andere vrouw. Luna ziet deze vrouw direct als ‘de schuldige’. Ze is boos op haar en op haar vader. Naast dat er geen hereniging plaatsvindt, moet ze er ook aan wennen dat een van haar ouders een nieuwe relatie heeft. Luna was erg close met haar vader. Ze voelt zich verlaten door hem. Zelf vind ik die nieuwe vriendin oké. Ik ben ook blij voor hem. Maar wat minder goed gaat, is dat Jules minder aandacht heeft voor de meiden. Ook wordt hij sneller boos, en wil hij minder bijspringen als ik met mijn werk zit.

    Via via werd mij de scheidingscoach aangeraden. Ik heb een uur met Carolien, de scheidingscoach, aan de telefoon gezeten. Ik heb de situatie uitgelegd. Ze wilde met mij werken aan de emoties die er spelen tussen Jules en mij. Het klinkt logisch als Carolien zegt dat als het tussen ons beter gaat, het dan ook met Luna goed gaat. In eerste instantie heb ik ‘ja’ gezegd op haar voorstel. Kort na het gesprek met Carolien biedt de school van Luna een hulpprogramma aan voor kinderen van gescheiden ouders. Luna geeft aan hier wel heen te willen. Carolien bel ik af. Luna is ‘het probleem’ tenslotte…

    De expert aan het woord
    Tijdens het vrijblijvende gesprek dat ik had met Marjolein, kreeg ik een goed beeld wat er speelde. Ik was dan ook heel blij voor haar en haar dochter Luna dat ze ‘ja’ zei op mijn aanbod om drie modules te volgen: rouwverwerking en emoties, communicatie verbeteren en het begeleiden van de kinderen tijdens en na de scheiding.

    Marjolein vindt dat Luna ‘het probleem’ is. Luna heeft last van de huidige situatie en daarom wil Marjolein dat Luna geholpen wordt. Eerst wilde Luna niet met een hulpverlener praten, maar toen de school met een buitenschools hulpprogramma kwam, wilde ze wel. Probleem opgelost toch? Is dit werkelijk de oplossing? Of ligt het probleem misschien dieper?

    Mijn mening is dat het probleem bij de ouders ligt. En daar ligt dan ook de sleutel! Marjolein zegt dat ze baalt dat Jules minder tijd aan de meiden besteed. Zendt ze dit ook uit naar haar meiden? Jules wil ook minder bijspringen en Jules wordt ook veel sneller boos zegt ze.

    In het coachprogramma ga ik met de klant kijken naar hoe de relatie was tijdens het huwelijk. Was het een gelijkwaardige relatie, of was er sprake van een ouder-kindrelatie? In dit geval kan Jules zich wel eens ondergeschikt aan Marjolein hebben gevoeld. Nu ze gescheiden zijn en hij een nieuwe vriendin heeft, wil hij misschien niet meer dansen naar de pijpen van Marjolein. Hij kan zich als een puber gaan gedragen. Afzetten, dwars doen. Marjolein herkent Jules niet meer en baalt ervan dat hij niet meer steeds klaar staat. Maar is dat terecht? Jules heeft ook recht op een eigen leven. En Marjolein zal de dagen dat de meiden bij haar zijn, de opvang zelf mogen regelen. Als ze dit inziet, zullen de irritaties tussen de ouders afnemen.

    Toen ik enkele dagen na de ‘JA’ een berichtje kreeg van Marjolein dat ze onze afspraak annuleerde, verbaasde me dat niet. Het gebeurt vaker dat mensen het lastig vinden om naar hun eigen aandeel in het probleem te kijken. Het is prima dat Luna wat hulp krijgt. Maar of hiermee de oorsprong van het probleem aangepakt wordt, betwijfel ik.

    Herken jij deze situatie en durf jij de confrontatie met jezelf wél aan? Bel of mail me dan. Je kunt dit coachprogramma zonder de andere ouder volgen.

    Leave a reply →

Reageer op dit artikel

Cancel reply