Zo rond de jaarwisseling hebben velen goede voornemens gemaakt en willen ze stappen zetten naar een nieuw begin.

In mijn praktijk heb ik het hele jaar door te maken met een nieuw begin. Elke cliënt die de stap zet om mijn hulp te vragen, zet een stap naar een nieuw begin. Een ‘nieuw begin’ is het achter je laten van het ‘oude’. Het valt niet altijd mee om een oude deur te sluiten om door de volgende deur je pad te vervolgen. Wat laat je achter je en hoe kun je dit in je leven verweven? Hoe kun je het leed met je meedragen zonder dat het je leven blijft beheersen? Hoe moeilijk, zwaar en soms ook pijnlijk het kan zijn om een oude deur te sluiten: bij ieder verlies opent zich een deur naar een nieuw begin.

Veel hulpvragen die ik als gezinscoach krijg, zijn:
– ‘Ik ben zó uitgeput, mijn batterij is leeg en ik heb geen idee waar dit door komt. Kun jij mij helpen?’
– ‘Mijn dochter is vaak verdrietig en erg vermoeid, en wij hebben geen idee waar dit verdriet vandaan komt. Kun jij er eens samen met haar naar kijken?’
– ‘De balans in het gezin is weg, we leven allemaal op ons eigen eilandje en weten niet hoe we de verbinding weer kunnen krijgen. Wat kun jij hierin voor ons betekenen?’

Een heel effectieve manier om het leed dat je met je meedraagt inzichtelijk te maken, is de methode met stenen. Deze methode zet ik als gezinscoach veel in. Op de stenen staan woorden van emoties, gevoelens, kwaliteiten enzovoort. Je kunt daarbij denken aan ‘boos’, ‘verdriet’, ‘angst’, ‘alleen’, ‘eenzaam’, ‘teleurstelling’, ‘macht’, ‘onrust’, ‘rouw’, ‘dood’, ‘trots’, ‘blij’, ‘enthousiast’, ‘vermoeid’ enzovoort. Daarnaast gebruik ik afbeeldingen van deuren (oude, nieuwe, open, dichte, kapotte, enzovoort).

Hoe ziet zo’n sessie er dan globaal uit? Ik laat de cliënt een poppetje voor zichzelf uitzoeken. Vervolgens zoekt de cliënt een afbeelding van een deur uit die symbool staat voor de situatie waar hij/zij nu staat. Daarna vraag ik mijn cliënt de stenen die van toepassing zijn te selecteren. De overige stenen worden apart gelegd. Als de stenen uitgezocht zijn, stapelt de cliënt alle stenen op en plaatst zijn/haar poppetje voor de stapel stenen. Zo wordt in één keer duidelijk hoeveel ballast de cliënt in zijn/haar rugzak meedraagt. De vraag die ik dan altijd stel, is ‘Wat doet dit met je?’.

Samen nemen we elke steen door en ik laat daarbij de cliënt zichzelf de volgende vragen stellen: ‘Is deze nog van toepassing, is het nog noodzakelijk om die met mij mee te dragen of is het iets is wat onbewust in mijn rugzak is blijven zitten en mag ik dit achter mij laten?’ De stenen die niet meer van toepassing zijn, worden opgeruimd. Op deze manier wordt er letterlijk ruimte gemaakt. De stenen die overblijven, zijn niet alleen ballast, maar ook kwaliteiten die de cliënt kan inzetten als hulpstenen om de minder prettige stukken aan te gaan.

De ballast wordt op volgorde van zwaarte opgestapeld en de kwaliteiten worden er zichtbaar omheen gelegd. Er wordt weer een deurafbeelding uitgekozen die de cliënt nú passend vindt. De oude deur wordt gesloten, terwijl de herinneringen aan de situatie altijd zullen blijven bestaan. Er komt inzicht om nieuwe deuren te openen en vervolgstappen te kunnen gaan zetten. Stappen naar een nieuw begin.

Natascha Peters
gezinscoach