Jouw regio: ,
Wijzig regio
Jouw regio: nog niet opgegeven
Wijzig regio
4/4 - (1 stemmen)
  • Marije klein oh, dat loslaten!
    4/4 - (1 stemmen)

    ‘Jahaaa. Toe nou mam, ik ben geen klein kind meer!’
    Dat is ook waar. Mijn dochter is 15 en weet heel goed dat ze haar fiets op slot moet zetten als ze op het station is. Eigenlijk weet ik zelf niet zo goed waarom ik dat soort dingen maar blijf zeggen. Ik heb het haar toch zelf geleerd? Maar ik voeg er toch nog even aan toe:

    ‘Vergeet het nou niet he!’
    Ondertussen vraagt mijn knul van 8 of hij zijn vriendje uit de buurt mag ophalen om te spelen.
    Natuurlijk mag dat.

    ‘Kom eens hier; jas dicht. Het is nog koud hoor. Doe ook maar even een sjaal om.’
    ‘Hoeft niet. Ik heb het toch niet koud.’
    ‘Doe toch maar. Je kan hem altijd weer af doen.’

    Uiteindelijk loopt het kereltje met zijn jas dicht en een sjaal om de deur uit.
    Ik ben niet per se een zorgzame moeder. Volgens mij kan ik best streng zijn. Maar oh, dat loslaten! Mijn oudste is pas geleden al op kamers gegaan. Het ultieme loslaten. Hij vertrok naar een rommelige studentenkamer 5 kilometer verderop. Met pijn in mijn hart zag ik hem gaan. Maar gelijk ook met de grootste vorm van trots. De emoties streden om voorrang. Trots won.

    ‘Ik heb mijn taak gedaan. Hij is een fantastisch kind en een goede student. Laat maar los. Hij kan het zelf.’
    Zijn kleine broertje is hier nog lang niet. Gelukkig. Hij laat zich nog een sjaal aanpraten door zijn moeder en strekt zijn handen nog uit als hij gevallen is. Laat zich oprapen en troosten.

    Maar hun grote, kleine zus gaat ook al zo hard. Alleen maar heel af en toe strekt ze nog haar handen uit. Niet om opgeraapt te worden, maar gewoon, om even te knuffelen met mama. Met 15 reis je zelf met de trein, waar dan ook naartoe. Heb je je eerste baantje en zet je steeds meer stappen naar zelfstandigheid. En ik voel dat ik daar nog niet helemaal aan toe ben.

    ‘Ik wil dat je nog even klein blijft. Dat ik nog even voor je mag zorgen. Heel even nog, voordat je me echt niet meer nodig hebt. Ik wil je nog niet loslaten.’
    Dat is wat ik eigenlijk zou willen schreeuwen tegen het meisje. In plaats daarvan roep ik:
    ‘Vergeet je niet je tas als je uit de trein stapt?’
    ‘Jahaa…! Tot vanavond!’

    Leave a reply →

Reageer op dit artikel

Cancel reply
  • Geplaatst door GPG van der Heiden op september 4, 2019, 8:20 pm

    Mooi! Jammer van die titel. Oslaten?

    Beantwoorden →
  • Geplaatst door Luka Jager op september 4, 2019, 8:17 pm

    Ja! Zo is het precies.

    Beantwoorden →