Jouw regio: ,
Wijzig regio
Jouw regio: nog niet opgegeven
Wijzig regio
Rate this post
  • Opvoeden vanuit balans
    Rate this post

    Je wilt je kinderen het beste meegeven in het leven, maar hoe doe je dat als je zelf gestrest bent of worstelt met onverwerkte pijn? En hoe doorbreek je ongewenste gedragspatronen en voorkom je dat je deze overbrengt op je kinderen? Om die vragen te beantwoorden, is het nodig om eerst te kijken hoe patronen ontstaan.

    Als kind ben je afhankelijk van je ouders en andere opvoeders. Deze stellen grenzen om je te beschermen. Je leert wat wel en niet mag. Je wordt aangemoedigd, beloond of bestraft. Je leert dingen aan en af.
    Je bent kwetsbaar, open en gevoelig. Al heel jong leer je, onbewust, je te beschermen tegen nare ervaringen. Je voelt aan hoe je liefde, aandacht en waardering krijgt van degenen van wie je afhankelijk bent. Je merkt bijvoorbeeld dat je moeder opgewekt is en dat ze je knuffelt als je lacht en doet wat zij zegt. Dat geeft een gevoel van veiligheid en geborgenheid.

    Overlevingsstrategieën
    Om jezelf te beschermen tegen pijn, teleurstelling en onveiligheid, ontwikkel je overlevingsstrategieën. Je leert bijvoorbeeld altijd aardig te zijn, erg je best te doen of om je terug te trekken, omdat je merkt (of denkt) dat je ouders dit waarderen.

    Zo’n overlevingsstrategie kan zich versterken en vastzetten en je in je latere leven behoorlijk in de weg zitten. Je doet niet wat je zelf wilt, maar houdt altijd rekening met anderen. Of je hebt het gevoel dat wat je doet nooit goed genoeg is: er is altijd een negatief stemmetje dat commentaar geeft. Je voelt je angstig, opgejaagd, gefrustreerd of minderwaardig. Wat oorspronkelijk een positieve bedoeling had, verhindert je nu om je vrij en ontspannen te voelen.

    Patronen doorbreken
    Hoe vrijer en ontspannener je zelf bent, hoe ontspannener je reageert op je omgeving, op je partner, je kinderen. Zit je vast in belemmerende gedachten en emoties, dan bestaat de kans dat je spanningen onbedoeld overbrengt
    of afreageert.
    Wanneer we nare gevoelens hebben en negatieve gedachten, is onze reactie om deze te vermijden. Ervoor weg te lopen in plaats van onder ogen te zien. Bijvoorbeeld je verdriet weg eten in plaats van te voelen waar je behoefte aan hebt. Herkennen en erkennen van gevoelens, gedachten en gedrag is nodig om te kunnen veranderen en ongewenste patronen te doorbreken.
    Een eerste stap naar verandering betekent: de tijd nemen om stil te staan bij wat er speelt, je emoties erkennen, in plaats van te veroordelen. Dat schept ruimte voor inzicht en alternatieven.

    Begeleiding
    Bij dat proces kan ik je ondersteunen. Mijn begeleiding is gericht op denken en voelen, praten én doen. Niet alleen het hoofd, maar ook het hart aanspreken. Serieus en speels, met visualisaties, gesprekken, metaforen, afgestemd op wat bij jou werkt. Met aandacht voor het bewuste én het onbewuste, zodat je verder komt dan wat je al weet. Mijn uitgangspunt is dat je onbewust weet wat je nodig hebt. Mijn rol is je te begeleiden om bij je eigen oplossingen en kracht te komen, vanuit een open, respectvolle houding, waarbij je veilig voelen vooropstaat.

    Leave a reply →

Reageer op dit artikel

Cancel reply