Jouw regio: ,
Wijzig regio
Jouw regio: nog niet opgegeven
Wijzig regio
Rate this post
  • Een persoonlijk afscheid van een dierbare
    Rate this post

    Als een dierbare overlijdt, is het regelen van de uitvaart onvermijdelijk. Er zijn ­talloze manieren om een uitvaart vorm te geven. In een persoonlijke uitvaart ­herken je de overleden persoon door typische dingen die de persoon kenmerkten.

    In Noord-Nederland is Iepie Lindeboom-Hospes van ­Uitvaartverzorging Friesland actief als ­uitvaartverzorger. ‘Als ik bij de nabestaanden langskom, vind ik het erg belangrijk om mensen de ruimte te geven, zodat ze rustig over de uitvaart kunnen nadenken. Mensen denken vaak dat ze weinig tijd hebben om alles te regelen, maar die bezorgheid is niet nodig. Ik kom iedere dag langs en neem alle tijd, zodat we alles naar wens kunnen regelen. Ik voel goed aan wat de mensen willen, geef advies en tips en denk mee. Zo komt alles ruim op tijd in orde.’

    ‘Bij een persoonlijke uitvaart zou de overledene zich thuisgevoeld hebben. Als opa dol was op broodjes kroket met bier, dan kunnen die geserveerd worden in plaats van de gebruikelijke koffie met cake. Ook is het persoonlijk en intiem om de samenkomst vóór de uitvaart in het huis van de overledene te houden. De nabestaanden kunnen, omringd door de herkenbare spulletjes van de overledene, in alle rust bij elkaar zitten en dit kan heel fijn zijn. Als je overleden tante dol was op tuinieren, dan zou je een tent in haar tuin kunnen opzetten en daar de uitvaart in houden. Om het makkelijk te houden, kun je in de rouwkaart vragen of de aanwezigen hun eigen klapstoeltje meenemen. Alles is mogelijk. Bij een ziektebed kom ik langs voor één of meerdere voorgesprekken. Zo maken we het afscheid bespreekbaar en krijgt dit onderdeel rust voor degene die zal overlijden.’

    Afscheid in een boerderij
    Iepie blikt terug: ‘Ik heb meegemaakt dat mensen een ­uitvaart in een oude boerderij wilden. Er waren stro­balen om op te zitten, een oude boerenkar waar de kist op vervoerd werd en melkbussen waar de aanwezigen een herinneringenbriefje in konden stoppen.’

    Steuntje in de rug
    ‘Ik begeleid ook mensen die ongeneeslijk ziek zijn en niet weten hoe lang ze nog zullen leven. We sturen elkaar geregeld berichtjes en ik kom langs voor een praatje of om even een wandeling te maken als dat mogelijk is. Het zijn kleine gebaren, maar de mensen zijn hier zó dankbaar voor. Dat geeft mij zoveel voldoening.’

    Eeuwig in de natuur
    Iepie: ‘Als de overledenene van de natuur hield, is een natuurbegraafplaats een mooi idee. Dit graf bevat geen steen en blijft voor altijd aanwezig onder bijvoorbeeld een boom, op een open plek of in de nabijheid van water.’

    Leave a reply →

Reageer op dit artikel

Cancel reply