Jouw regio: ,
Wijzig regio
Jouw regio: nog niet opgegeven
Wijzig regio
Rate this post
  • ‘Puck en Roos hangen op m’n prikbord’
    Rate this post

    Toen op jonge leeftijd borstkanker werd geconstateerd bij Jeska Riphagen, kwam ze terecht bij oncologisch chirurg Onno Guicherit. Sindsdien is een warme band ontstaan tussen de twee.

    Jeska, voluit Jessica, is VP Sales & Marketing bij een internationaal bedrijf en heeft een drukke baan, waarvoor ze regelmatig moet reizen. ‘De vrijdagen ben ik meestal vrij, dan ben ik er voor de kinderen. En als ik op reis ben, vangt mijn man ze op.’ ‘Jeska is echt een bijzondere vrouw’, vertelt Onno Guicherit. ‘Ik bewonder haar positieve instelling en optimisme. In 2005 kreeg ze op heel jonge leeftijd de diagnose borstkanker. Ik heb haar begeleid bij meerdere operaties, de chemokuren, de bestraling en daarna ook nog de hormoontherapie. Maar ze heeft zich er echt doorheen gevochten. En ondertussen carrière gemaakt. Én een gezin gesticht!’

    Kinderen niet zonder risico
    ‘Omdat mijn kanker hormoon-gerelateerd was, heb ik hormoontherapie gekregen waardoor ik vervroegd in de overgang kwam. Toch wilde ik nog zo graag proberen kindjes te krijgen. Onze enige mogelijkheid om zwanger te worden was via ICSI. Daarvoor moet je met hormooninjecties een eisprong stimuleren, met het grote risico dat de kanker weer terug groeit en je het niet overleeft. Tja, dan staan artsen niet te springen. Maar Onno heeft me aan het LUMC gekoppeld.’

    Bijzondere stap
    ‘De arts daar zei: ‘Ja, er is een kans dat je het niet overleeft, maar je kunt ook onder de bus komen.’ Al die tijd heeft Onno achter mijn beslissing gestaan.’ Onno vult aan: ‘Ik vind het heel mooi dat ik haar heb kunnen steunen bij zo’n bijzondere stap. In 2012 is de tweeling geboren en hun geboortekaartje hangt nog steeds op mijn prikbord. Het voelt alsof die tweeling ook een beetje van mij is.’ Jessica lacht trots: ‘Joh, ze doen het hartstikke goed. En ik doe het ook hartstikke goed.’

    Academisch niveau naar Den Haag
    Jeska heeft een goede band heeft met zowel dokter Guicherit als HMC. ‘Onno is echt de rode draad in mijn ziekenhuisleven. Hij was er altijd. Ook toen ik preventief m’n eileiders weg liet halen. Sowieso kom ik nog een keer per jaar voor controle. Aanvankelijk in HMC Bronovo, en nu in HMC Antoniushove. De locatie maakt me niets uit, het gaat me om de zorg die je krijgt. Ik zeg altijd: dankzij Onno leef ik nog én heb ik twee prachtige kinderen.’

    Nauwe samenwerking
    Onno: ‘Mijn moeder was al lid van de kerkenraad van het Bronovo ziekenhuis en ik ben onder de rook van het oude ziekenhuis opgegroeid. Ik heb gestudeerd in Leiden en mijn opleiding gevolgd in het Haga ziekenhuis en het LUMC. Dus die Haag-Leidse as loopt dwars door mijn leven. Ook bij de behandeling van Jeska heb ik contact gezocht met het LUMC. En ik blijf me inzetten voor de nauwe samenwerking tussen LUMC en HMC. Zo halen wij het academisch niveau naar Den Haag.’

    Leave a reply →

Reageer op dit artikel

Cancel reply