Wat zie je als je in de spiegel kijkt? Volgens heel veel magazines, tv-programma’s, boeken, coaches, fora, psychologen, cosmetisch artsen, mentoren en ik weet niet wat nog meer is dat vaak niet al te best. Ik verbaas mij vaak over de hoeveelheden meningen, onderzoeken, testen en verhalen over wat je aan jezelf zou moeten en kunnen doen om ‘beter in je vel’ te zitten. Of om ‘hoger op de maatschappelijke ­ladder’ te kunnen staan.

Het lijkt soms wel alsof we allemaal mooi, slank, superverzorgd, modieus, met veel zen en altijd met een witte, stralende glimlach door het leven moeten. En daarbij top presteren, thuis, werk of op het sociale vlak. Zelfontwikkeling via de meest uiteenlopende cursussen, zelfreflectie met de meest uiteenlopende manieren van hulp daarbij en dan ook nog diverse mogelijkheden om dit van buiten allemaal te laten zien door een perfect uiterlijk.

Natuurlijk is het mooi als je hieraan allemaal kunt voldoen. Ook ik heb wel een ideaalbeeld van mezelf. Daar beantwoord ik nog lang niet aan, maar dat terzijde… Maar soms zie ik mensen die zó uitgeput zijn. Die uiteindelijk thuis leeg en moe op de bank zitten. Moe van hele dagen zelfontwikkeling, zich afvragen of ze op de goede weg zijn. De juiste kleding dragen. Het juiste werk hebben of daar steeds cursussen krijgen om zichzelf te ontwikkelen. Steeds op zoek om nog lekkerder in hun vel te zitten. Is dit het dan waard?

Kijk, er zijn grenzen. Jezelf laten hangen is ook niet goed. Een zelfbeeld van 60 kilo en de daarbij behorende kleding, al of niet passend bij de leeftijd, terwijl de waarheid ietsiepietsie anders is. Of een haarkleur die bij 25-jarigen heel leuk en fris staat, maar als je het getal omdraait, wordt het net een beetje sneu. Een pedicure, een of andere behandeling bij een salon niet nodig vinden terwijl het zo goed voor ze zou zijn. En zo zijn er wel meer voorbeelden die iedereen kan bedenken of om zich heen ziet. Mensen kijken terwijl je lekker op een terrasje zit is volgens veel mensen niet voor niets een heerlijk middagje uit.
Wat is er mis met mensen die het prima vinden om hun hele leven een simpel baantje te hebben zodat ze ’s avonds energie hebben om leuke dingen te doen? Zich niet rot studeren om hogerop te komen, liever met hun handen werken. Of er gewoon voor kiezen om ‘huismus’ te zijn. En kleding aan te trekken die bij ze past. Wel of geen mode of merk. Tevreden zijn met wat ze hebben en zijn. En daardoor dus innerlijke rust hebben en vaak ‘lekker in hun vel’ zitten. Zonder daarvoor dure cursussen, hippe yogalessen, stapels vol dieet- en powervoedselboeken door te worstelen. Of bezoekjes aan cosmetisch artsen of andere verbeteraars van uiterlijk in welke vorm dan ook. Niet meedoen aan hippe trends, allerlei ‘styles’ achterna rennen maar doen wat in hun vermogen ligt om huis en lijf voor hun gezellig, goed en warm te maken.

Volgens mij kunnen deze mensen zich in de spiegel aankijken en zeggen dat het goed is zo. Oké, 100% zal het voor heel erg weinig mensen zijn. Maar toch: 85% is ook best. Dan wordt het allemaal nét iets gemakkelijker en blijft er meer energie over om te besteden aan echt belangrijke zaken.

Sta eens stil als je voor de spiegel staat, of weer een blad met trends openslaat. Even stoppen met rennen. Kijk eens naar jezelf en voel eens aan je vel. Misschien merk je dan dat het toch best goed om je heen zit. Dan komt die mooie glimlach vanzelf… Niet helemaal wit en stralend, maar wel gemeend. Puur natuur vanuit het hart.

Ik wens iedereen hier veel succes mee. En mezelf ook. Ik heb namelijk ook een spiegel. Wel een kleintje. Maar toch…

Als laatste: geniet van het leven! Dat is toch de kern waar het allemaal om gaat.

Birgit Boer