‘We waren hier nog nooit geweest, maar kenden de locatie wel uit de verhalen’, vertelt Truus Spijkers terwijl zij en haar tweelingzus Riet bewonderend om zich heen kijken. Intussen staat Toprak Yalçiner in creaties van het Nederlandse designersduo als een volleerd model te stralen voor de camera in de bijzondere entourage van het EKWC, de voormalige ververij en looierij van de Koninklijke Verenigde Leerfabriek in Oisterwijk. ‘Ik had gelijk al wel in mijn hoofd wat we zouden reserveren voor de covershoot van dit magazine’, vervolgt Truus. ‘Toprak is een gemakkelijk model. Ze is beeldschoon en heeft een maatje 36. Zij kan echt alles aan!’

Truus en Riet Spijkers hadden al jong oog voor mode. ‘We waren echt nog heel klein toen we beseften dat kleding wat voor je doet. Het is heel belangrijk. Je bent er elke dag mee bezig, zélfs als je niks met mode hebt, want je maakt toch een keuze over wat je die dag aantrekt. Onze moeder kleedde ons in het begin hetzelfde, maar later ontwikkelden we ieder onze eigen smaak. Al moet ik zeggen dat we beiden wel van dezelfde stijl houden. We waren altijd al aan het knutselen en toen we eenmaal op de middelbare school zaten – je had toen nog geen ZARA of H&M – begonnen we steeds vaker onze eigen kleding te ontwerpen en te maken. Onze tante was coupeuse, en omdat ze naast ons woonde, konden we altijd bij haar terecht als we er zelf niet uitkwamen.’

Spannend
Zowel Truus als Riet wilde graag naar de kunstacademie. ‘De modeopleiding van ArtEZ University of the Arts in Arnhem staat heel hoog aangeschreven en daarom wilden we daar graag naartoe. Maar we vonden het wel spannend. Komend vanuit een klein dorpje in Salland naar het veel grotere Arnhem keken we echt op tegen medestudenten die heel artistiek waren opgegroeid. Maar al snel kwamen we erachter dat er veel meer anderen waren zoals wij. En mét dezelfde onzekerheden. Het grappige was overigens dat deze groep studenten veel grotere ontwikkelingssprongen maakte dan de leeftijdsgenoten met een artistieke achtergrond.’

Spijkers en Spijkers
De tweelingzussen lanceerden in 2001 hun eigen label ‘Spijkers en Spijkers’ met high end mode. ‘Toen we net begonnen, waren onze ontwerpen erg artistiek. Door te spelen met lijnen wilden we de vorm van het lichaam op de juiste punten versterken dan wel afzwakken. Onze ontwerpen worden vanuit de ‘gulden snede’ opgezet, want we vinden het heel erg belangrijk dat alles in balans is’, legt Truus uit. ‘In 2010 kwamen we met onze tweede kledinglijn: ‘SIS by Spijkers en Spijkers’. Deze lijn is meer casual, wordt in serie gemaakt en is daardoor veel toegankelijker voor een groter publiek. Maar de stijl is in principe wel hetzelfde: vrouwelijk, elegant, zorgvuldig qua kleur en stijl, charmant en helder van vorm, geschikt voor de vrouw van elke leeftijd en verkrijgbaar van maat XXS tot XXL. Het heeft ook iets van tijdloosheid in zich, én ieder stuk is altijd te combineren met eerdere collecties. Zo kun je die nieuwe blazer combineren met de rok die je jaren geleden hebt gekocht. En mocht de voering van die rok dan aan vervanging toe zijn, dan zetten we daar gewoon een nieuwe voeringsrok in. Dat is toch een stukje duurzaamheid, want ook dát vinden we belangrijk. Daar let ik wel op bij inkoop, al realiseer ik me dat ik nooit de hele keten kan overzien. Maar als je iets met liefde draagt, is dat ook duurzaam.’

Máxima
Hun bekendheid raakte in een stroomversnelling toen koningin Máxima een jurk van het tweetal droeg. ‘Tijdens de ‘royal tour’ die het koninklijk paar in 2013 langs alles provincies maakte, hebben wij koningin Máxima een jurk aangeboden. Het cadeau verdween vrijwel meteen met een adjudant, en we verwachtten dan ook niet dat we er ooit iets van zouden horen. Groot was dan ook de verrassing toen we door een hofdame werden gebeld. Koningin Máxima bleek precies dezelfde jurk online te hebben besteld, maar deze paste niet. De jurk die wij hadden geschonken, zat haar echter als gegoten. Ze droeg hem tijdens de opening van het Máximapark in Utrecht. Dat zij dit droeg, was voor ons een enorm compliment. En het zorgde voor veel aandacht’, glimlacht Truus nog bij de herinnering.

Rolverdeling
Truus en Riet hebben een duidelijke rolverdeling als het gaat om het ontwerpen van hun collecties: ‘Ik ben goed in het grote geheel, terwijl Riet meer van de details is. De ideeën voor een nieuwe collectie ontstaan vaak heel organisch. Het is iets waar we samen aan bouwen: Riet gaat ontwerpen en ik zoek de stoffen uit. En natuurlijk hebben we ook weleens een verschillende visie. Dat geeft soms wat wrijving, maar daar komen we altijd wel weer uit: zonder wrijving geen glans.’ Hun ontwerpen beperken zich overigens niet alleen tot damesmode. Er is ook een mannen- en een schoenenlijn. ‘Die mannenlijn is niet een volledige collectie’, verduidelijkt Truus meteen. ‘Dat zijn enkele basic items zoals overhemden en T-shirts. De schoenenlijn produceren wij samen met Van Dalen.’

Toekomstdromen
Vanuit het hele land komen klanten speciaal naar Arnhem om de winkel van Truus en Riet te bezoeken. ‘We hebben zeker de ambitie om meer winkels in Nederland te openen. Of zelfs in het buitenland. Dat zou helemaal leuk zijn natuurlijk’, droomt Truus hardop. ‘Maar daar is het nu gewoon de tijd niet voor. Normaal gesproken reizen we regelmatig naar Shanghai, Milaan en Parijs, maar vanwege corona zit dat er voorlopig niet in. Daarom stoppen we nu al onze energie in onze winkel aan de Weverstraat. Het oude pand met de twee grote raampartijen, waarvan we een soort tweelingetalage maken, past goed bij ons. We staan regelmatig zelf in de winkel. En ook daar genieten we enorm van.’