Jouw regio: ,
Wijzig regio
Jouw regio: nog niet opgegeven
Wijzig regio
Rate this post
  • Toeval bestaat niet
    Rate this post

    Als mediator en stiefplancoach mag ik al een tijdje artikelen schrijven waarin ik mijn ervaringen deel en tips geef. Bij het horen van het thema van deze uitgave kon ik in eerste instantie mijn oren niet geloven.

    Op 14 juli, de dag voordat wij met het gezin op vakantie zouden gaan, werden wij geconfronteerd met het vermoeden op kinderkanker bij onze jongste dochter. De verwijzing naar het Prinses Máxima Centrum was een feit, en een enerverende periode volgde. Terwijl ik dit artikel schrijf, zit ik samen met Veerle op de dagbehandeling te wachten op de start van de tweede chemokuur. De eerste bracht misselijkheid, kaakpijnen en haaruitval, en door de Prednison veranderde onze lieve, pittige dochter in een buienkind. Tijdens het vele wachten samen met mijn man bekropen mij de vragen ‘Hoe doen gescheiden ouders dit?’ en ‘Hoe stemmen zij de communicatie af?’ Zelf merkten we namelijk hoe anders we reageerden op de diagnose en de weg die Veerle en wij te gaan hebben. De lieve wensen van familie en vrienden deden goed, de totaal misplaatste opmerkingen over het prachtige weer lieten mijn bloeddruk oplopen.

    Nu, 6 weken verder, is voor mij één ding meer dan duidelijk: blijf met elkaar in gesprek, en spreek je gevoelens en onmacht uit. Geef aandacht aan alle gezinsleden, maar verlies je er niet in. Maak als gezin duidelijke afspraken:
    • over je eigen grenzen
    • over de grens van je zieke kind
    • over de grens van wat je aankan van je zieke kind dat onder invloed is van medicijnen

    Het Prinses Máxima Centrum voor Kinderoncologie te Utrecht is dé plek waar alle specialisten zijn samen­gebracht, waar er over de landsgrenzen heen samengewerkt wordt om kinderen met kanker zo goed mogelijk te helpen. Het is een plek waar een kind zelf mag bepalen wat hij of zij eet: een berg pannenkoeken of een bakje fruit. Het is een plek waar vrijwilligers langskomen, zoals Roger Klaassen van de Stichting tekenen voor kinderen. Hij tovert ter plekke een prachtige flamingo zó uit de losse pols, omdat Veerle aan hem vertelt dat dit ons teken van hoop is. Het is een plek waar een kind, ondanks deze ernstige ziekte, kind mag zijn.

    Patries Baijer-Jakubka
    mediator & stiefplancoach bij Baijer Mediation

    Leave a reply →

Reageer op dit artikel

Cancel reply