Jouw regio: ,
Wijzig regio
Jouw regio: nog niet opgegeven
Wijzig regio
Rate this post
  • Van wiegen tot uitvliegen
    Rate this post

    Er zijn vele overeenkomsten tussen het proces van de geboorte en het proces van sterven. Het komen ín het leven en het gaan úít dit leven. Beide processen worden met liefde omringd door de omgeving. En te midden van dit proces zijn oerkrachten aan het werk. Stille krachten en een groot mysterie zijn voelbaar. Een nieuw leven begint met een ademhaling en een sterven gebeurt door de laatste ademhaling.

    Vanuit de zorg rondom deze processen, die Nienke en Judith ieder op hun eigen werkgebied inzetten, ontdekken ze samen veel overeenkomsten. Nienke als begeleider bij de levensafronding en uitvaartbegeleider, Judith als verloskundige. Deze overeenkomsten kunnen bijna niet op toeval berusten. Hoe zou je de ervaringen rondom de geboorte kunnen inzetten in het proces van sterven? Zou hierdoor het sterven lichter en zachter kunnen worden? Zou iets van de angst voor en onrust rondom de dood kunnen worden weggenomen?

    Overeenkomsten
    Als we de overeenkomsten bekijken, lijken deze eindeloos. Hieronder enkele voorbeelden:
    – Een baby wiegen, steeds maar naar het nieuwe kijken – bij een zieke waken, aaien, alles voor iemand willen doen. En na overlijden verzorgen, alles voor de laatste keer in je opnemen
    – Het gebruik van een doek voor het inbakeren van een baby – ten opzichte van het gebruik van een wade waarin een overledene gewikkeld wordt
    – Een wiegje (vroeger een houten kribbe) voor de baby, tegenover een houten kist of een rieten mand waarin de overleden persoon ligt
    – Het vele slapen dat baby’s doen, en het vele slapen of rusten van mensen in de laatste periode
    – Incontinent zijn, geen controle hebben; al accepteren we dat van baby’s gemakkelijker dan van ouderen en zieken
    – Een bericht of kaartje dat verstuurd wordt, om zowel geboorte als overlijden kenbaar te maken
    – Bezoek om de baby of overledene te zien, kraambezoek en rouwbezoek, om kennis te maken dan wel afscheid te nemen
    – Eten; beschuit met muisjes of koffie met cake, al zien we tegenwoordig vele variaties voorbijkomen
    – Het noemen van iemands naam – in beide situaties van groot belang

    Voor beide geldt: er ontstaat een ‘bubbel,’ een periode waarin tijd en ruimte vervagen. Er is een kring van centrale personen die veelvuldig aanwezig is. Veel verschillende emoties wisselen elkaar af; er zijn zowel kraamtranen als rouwtranen. En ook bij een overlijden wordt regelmatig gelachen. Een zó bijzondere periode in het leven: daar mag je bij stilstaan.

    Roze en zwart
    Een schijnbaar verschil kan bij nader inzien ook een overeenkomst in zich hebben. De ‘roze wolk’ bij de geboorte versus de zwaarte en zwartheid van de dood. Want als je er langer over nadenkt, zijn er ook zware kanten bij een geboorte mogelijk (je hele leven verandert, dat kan best zwaar zijn en zorgen voor ongelofelijke vermoeidheid en stress) en bij een overlijden is er niet alleen sprake van zwaarte en zwartheid, want ook is er veel liefde, herinneringen tijdens een ziekteperiode, heel bewust samen tijd doorbrengen. En na het overlijden kunnen gevoelens van opluchting en rust volgen, omdat het lijden over is. Een veelkleurige regenboog als symbool van iemands leven – op de uitvaart uitgebeeld in woorden en muziek.

    Een werkelijk verschil ligt in de mate van openheid. Rondom een geboorteproces is het duidelijk dat een goede voorbereiding nodig is en zal helpen om het proces goed door te maken. Tevens zorgt het lichaam van de vrouw dat je er niet omheen kunt en dat er voorbereiding nodig is. De zwangerschap is zichtbaar. Hierdoor wordt ook de omgeving meegenomen in het proces. We staan samen klaar om het nieuwe leven welkom te heten. Rondom het proces van sterven is er vaak minder openheid. Indien er geen sprake van ziekte is, wordt er niet zo gauw stilgestaan bij deze fase van een menselijk leven. Waarom? We weten dat – zonder uitzondering – iedereen zal sterven, net zoals iedereen geboren is.

    Stilstaan bij
    Wanneer je hier wel bij stilstaat, in welke fase van je leven, of door welke aanleiding dan ook, kan het rust geven voor jezelf en de dierbaren rondom. Dit kun je doen door er samen over te spreken: wat is belangrijk voor jou? In je leven, bij je afscheid? Wat kun je doen om hier klaar voor te zijn? Welke onderdelen zou je willen voorbereiden? Dit geldt voor onderdelen op lichamelijk, praktisch, relationeel, spiritueel of medisch gebied.

    We hopen dat je – door het lezen van dit artikel – een moment op een andere manier naar sterven kijkt; dat je die andere kant en die andere kleur eens erbij pakt. Zodat een afscheidsperiode eerder kan beginnen: niet alleen bij de uitvaart, maar een langere periode, of er nu sprake is van een verwacht of onverwacht overlijden. Die tijd en aandacht mag het krijgen, voor de persoon die zal overlijden én voor de mensen die achterblijven. Vanuit de liefde voor het leven.

    Als je aan het begin van jouw leven in liefde welkom bent geheten, en je dierbaren laten je aan het einde van dit leven in liefde gaan, dan heb je iets heel waardevols ervaren en zal dat altijd bij jouw nabestaanden een indruk achterlaten.

    Warme groet,
    Nienke, Judith

    * Rozengeur en maneschijn
    Niet alles is rozengeur en maneschijn. Wij zijn er ons er zeer van bewust dat er heel verschillende situaties zijn waaronder geboorte en sterven plaatsvinden. We beschrijven hier een gedachte en een beeld, waarmee we hopen bij te dragen aan een mildere kijk op het einde van dit aardse leven. En iets van zachtheid te brengen in de voorbereidingen van een levenseinde.
    Heb je vragen? Wil je hierover verder praten? Neem dan contact op.

    Lezing
    Op donderdag 22 oktober om 20.00 uur is er een lezing over dit onderwerp in de Bibliotheek Kennemerwaard (Alkmaar Centrum), Gasthuisstraat 2, 1811 KC Alkmaar.
    Aanmelden is nu verplicht, en kan via www.bknw.nl

    Leave a reply →

Reageer op dit artikel

Cancel reply