Jouw regio: ,
Wijzig regio
Jouw regio: nog niet opgegeven
Wijzig regio
Rate this post
  • Verborgen zorgen
    Rate this post

    Een zware titel over een moeilijk onderwerp: de invloed van de ziekte van een ouder op het kind. Gelukkig is er de laatste jaren steeds meer onderzoek gedaan en zijn er initiatieven om aandacht te geven aan deze verborgen zorgen. Toch blijft het vaak een onbesproken aspect, omdat de ziekte al de aandacht en energie opslorpt. De kinderen en jongeren laten hun eigen zorgen en klachten niet duidelijk merken. Ze willen hun ouders niet met nog meer problemen ­opzadelen. Ze vragen geen hulp en/of weten niet waar ze terecht kunnen.

    Ongeveer 1 op de 10 jonge kinderen is mantelzorger. Zelf zullen ze het zo niet noemen omdat ze het al snel normaal vinden dat ze taken in het huishouden op zich nemen en gaan zorgen voor hun jongere broertjes of zusjes. Daarnaast is er een groot verschil in hoe er vanuit de omgeving gereageerd wordt op een lichamelijke ziekte en een psychische aandoening.

    ‘Niet voor rede vatbaar’
    Esther, 18 jaar: ‘Ik was 12 jaar toen bij mijn moeder borstkanker geconstateerd werd. Al snel werden haar borsten geamputeerd en kreeg zij chemo’s. Mijn broertje en ik werden liefdevol opgevangen door mijn oma en onze tante. Er was alle aandacht: voor mijn moeder, voor mijn vader en voor ons. Ook mijn onzekerheden kon ik bespreken met de verpleegkundige in het ziekenhuis. In eerste instantie leek het heel goed te gaan met mijn moeder, maar niets is minder waar. Sinds 2 jaar raakt ze vrijwel continu in paniek, is ze niet voor rede vatbaar en stoot zij iedereen van zich af. Familie en vrienden hebben zich teruggetrokken, en in het ziekenhuis is het advies gegeven om psychiatrische hulp te zoeken.’

    Esther staat helaas niet alleen in haar verhaal. Er ligt in deze maatschappij nog steeds een taboe op psychische aandoeningen. Ook thuis is er vaak geen openheid. Daardoor ontstaat bij opgroeiende kinderen het idee dat hun situatie normaal is. Maar de onzekerheid over wat ze thuis zullen aantreffen en het blootgesteld worden aan de tegenstrijdigheden zorgen voor verwarring.
    Speciaal voor deze kinderen is er KOPP (Kinderen van Ouders met Psychische Problemen) ontwikkeld. In deze groepen worden kinderen van verschillende leeftijdsgroepen ondersteund. Ze krijgen er tips (vooral van elkaar), en wisselen ervaringen uit. De herkenning doet vaak al veel. Het benoemen dat het ‘zieke’ gedrag niet normaal is en je dit mag afwijzen, geeft steun. Je hoeft dan je vader of moeder niet af te wijzen naar het gedrag / de ziekte.

    Leave a reply →

Reageer op dit artikel

Cancel reply