Jouw regio: ,
Wijzig regio
Jouw regio: nog niet opgegeven
Wijzig regio
Rate this post
  • Het verhaal van Erica (42)
    Rate this post

    Ik heb het ooit in mijn nabije omgeving meegemaakt: een vechtscheiding. Vreselijk! Vooral omdat er ook ­kinderen bij betrokken waren. Eén keer was ik er zelfs getuige van dat de ex-partners, terwijl ze elkaar de ergste verwensingen toeschreeuwden, ieder aan een armpje van hun dochtertje stonden te trekken.  Hij kwam de peuter ophalen, maar zij wilde het kind niet meegeven omdat hij zich niet aan zijn financiële verplichtingen had gehouden. Wat een traumatische ervaring voor dat kleine meisje!

    In die periode had ik nog niet eens een relatie, maar ik nam me toen al voor dat mij dat nooit zou overkomen. Als mijn onbekende liefde en ik ooit niet meer samen verder wilden, zouden we als vrienden uit elkaar gaan. Vooral als we samen kinderen hadden! Ik kon destijds nog niet vermoeden dat dit voornemen inderdaad aan de orde zou komen.

    Ik ontmoette Hans op een feestje en was onmiddellijk  tot over mijn oren verliefd. Al vrij snel raakte ik zwanger en toen onze prachtige zoon geboren werd, waren we dolgelukkig. Dat geluk leek twee jaar later compleet toen we ook nog een dochtertje kregen. Toch ontstonden er kleine barstjes in dat geluk. Dat ging heel geleidelijk en bijna ongemerkt. We gingen zo op in de drukte van alledag dat we elkaar een beetje kwijt raakten. De magie was weg en er kwamen steeds vaker kleine irritaties en woordenwisselingen. In die periode ben ik verliefd geworden op een collega.
    Ik had het nooit van mezelf verwacht en ben er ook absoluut niet trots op. Het was slechts een korte affaire, maar ik realiseerde me er wel door dat het tussen Hans en mij echt over was. Ik heb het eerlijk opgebiecht. Hans kon me vergeven en wilde me een tweede kans geven, maar ik kon het niet. Ik voelde me vreselijk schuldig naar hem toe, maar kon ook niet meer met hem samenleven.  Ik hield niet meer van hem. Uiteindelijk hebben we besloten uit elkaar te gaan.

    We vonden in Sjoerd Wijnands een fantastische mediator die echt met ons meedacht en het vooral voor de kinderen ook goed wilde regelen. Zijn vragen over hoe we hoopten dat onze kinderen later op de scheiding terug zouden kijken en of ze dan vonden of het ons goed gelukt was om de scheiding samen te regelen, waren voor mij echt een eyeopener. Ook al was mijn liefde voor Hans voorbij, hij is wel een fantastische vader voor onze kinderen. En op deze manier konden wel een goed signaal afgeven naar onze zoon en dochter. Respectvol met elkaar omgaan en  een goede basis voor een nieuwe toekomst leggen.  Een toekomst waarbinnen we samen verder gaan als ouders van onze kinderen.

    Leave a reply →

Reageer op dit artikel

Cancel reply