Jouw regio: ,
Wijzig regio
Jouw regio: nog niet opgegeven
Wijzig regio
Rate this post
  • ‘Ik was er gelukkig nog op tijd bij’
    Rate this post

    Begin vorig jaar voelde ik een bultje op m’n rechter borst, dat langzamerhand groter werd. Mijn vrouw wilde me al snel naar de huisarts laten gaan, maar dat heb ik steeds afgewimpeld. Het zou wel niks ernstigs wezen. Maar op een gegeven moment was die bult zó groot, dat ‘ie aan de buitenkant te zien was.

    Ik weet de datum nog uit m’n hoofd: vrijdag 27 januari 2017. Ik zat in de wachtkamer van mijn huisarts en maakte me eigenlijk nog steeds geen zorgen. De huisarts onderzocht de plek en zei al snel: ‘Dit is fout.’ Hij verwees me meteen door naar het ziekenhuis voor verder onderzoek, want bij vermoedde dat ik borstkanker had. Nou, dat was een hele verrassing. Als man denk je dat het van alles kan zijn, maar borstkanker komt niet in je op. Nu woon ik maar zo’n 150 meter bij mijn huisarts vandaan, maar die korte wandeling terug was de zwaarste die ik in mijn leven gedaan heb. Het hele weekend heb ik het er met mijn vrouw over gehad, want je leven ziet er opeens heel anders uit. Is er nog wel een toekomst voor ons beiden? Dat was een heel lang weekend…

    Meteen de volgende maandag kon ik terecht bij het Waterlandziekenhuis. Daar kreeg ik alle onderzoeken op dezelfde dag. Het bleek dat er een tumor van 2,5 bij 3,5 centimeter in mijn borst zat. Ik was in een nachtmerrie terechtgekomen. Gelukkig werd ik heel goed opgevangen daar, en ze legden duidelijk uit wat ze allemaal gingen doen, waarom ze dat gingen doen en in welke volgorde ze dat gingen doen. Dat vond ik heel prettig, en ondanks alle narigheid voelde het alsof ik in een warm bad was terechtgekomen. Ze zijn heel betrokken bij mijn situatie, en ik kreeg ook nooit het verwijt dat ik me eerder had moeten laten onderzoeken.

    Ik heb geluk gehad dat mijn tumor maar traag groeide en er geen uitzaaiingen waren. Op dit moment zit ik nog midden in de chemobehandelingen. Er volgen er nog vijf, en daarna krijg ik nog een hormoonkuur. Al met al ben ik er nog wel een jaar of 5 zoet mee, maar ik ben heel positief. De dreiging van de dood is weg, want ik was er gelukkig nog op tijd bij. Ik kan ook niet verklaren waarom ik zo lang gewacht heb met het naar de huisarts gaan; dan had ik nu misschien geen chemotherapie nodig gehad. Ik zag er de ernst gewoon niet van in.

    Ik doe mijn verhaal omdat ik andere mannen erop wil wijzen dat zij ook borstkanker kunnen krijgen. Ik zou tegen hen willen zeggen: voel af en toe eens en als je merkt dat er iets veranderd is in je borst, ga naar de huisarts! Hou het in de gaten. Dat kan een hoop ellende schelen.

    – Gert (62 jaar)
    uit Koog aan de Zaan

    Leave a reply →

Reageer op dit artikel

Cancel reply