Een scheiding treft altijd de kinderen. Vaak gaat het dan om nog jonge kinderen, maar een schei­ding heeft ook gevolgen voor pubers en jongvolwassenen. Ook kinderen boven de 18 jaar hebben hun ouders nodig; of ze nu inwonend of uitwonend zijn. Gozien Vossen is samen met haar man, Peter, ScheidingsMakelaar voor Oost- en Zuid-Gelderland. Zij voert als ouder-kindcoach gesprekken met ouders en kinderen in echtscheiding en schrijft over datgene wat kinderen ‘kwijt willen’. Deze keer vertelt ze over haar ervaringen met ‘het samengestelde gezin’.

‘Vakantieverslagje Rens’

Rens stuurt regelmatig een app of belt me. Hij wil dan gewoon even sparren. Deze keer ontving ik een mailtje van hem. De ouders van Rens (15) en Geeke (9) zijn vorig jaar in onderling overleg door bemiddeling van Peter en mij gescheiden. Zij hebben inmiddels beiden een nieuwe partner met kinderen. Om een beeld te geven hoe de gezinnen er momenteel uitzien: vader van Rens heeft een partner met 3 kleine kinderen, moeder van Rens heeft een partner met 4 kinderen waarvan 3 volwassen.

In januari jongstleden werd ik door de vader van Rens gebeld met het verzoek een speciaal gesprek in te plannen. Dit gesprek vond plaats in een door een van de oma’s aangeboden vakantiewoning centraal gelegen voor alle betrokkenen. We waren aanwezig met 7 volwassenen (vader, moeder, nieuwe partners, hun ex-partners en ik) en 9 kinderen. Er heerste een prima stemming. Zíj kenden elkaar, maar ík dus niet! Op de vraag wie bij wie hoorden, riep iedereen in koor: ‘Wij horen allemaal bij elkaar. Zo voelt het en zo is het ook!’

Er is in zeer goed overleg een zorgverdeling voor alle kinderen én alle volwassenen afgesproken. Dit heeft als gevolg dat de ‘eigen’ ouders minder tijd doorbrengen met hun ‘eigen’ kinderen dan dat ze zouden willen. Er zijn dan ook afspraken gemaakt over de ‘1-op-1-momenten’. Alle vaders en moeders hebben minimaal 1 keer per maand een ‘1-op-1-moment’ met kun kinderen!

Over zo’n ‘1-op-1-moment’ wilde Rens het volgende kwijt: ‘We hebben eerst met mama 2 weken én daarna met papa 2 weken gekampeerd in onze tenten in Frankrijk. Het was heerlijk. We hebben in het ruilweekend samen gezwommen en gegeten. Met mama heb ik weer lekker gekookt. We gingen ’s morgens dan al heel vroeg naar de markt lekkere dingen kopen voor het eten ’s avonds. En papa en ik hebben 4 keer samen in mijn tent geslapen. Ik hoopte al dat papa dat zou doen, want dat deed hij altijd. We hebben samen 2 dagen bergen beklommen en we haalden om de dag samen vers stokbrood bij de bakker. Ik wilde je gewoon even vertellen dat je gelijk had. Mama en papa denken echt wel aan mij. Daar ben ik nou helemaal zeker van. Ik ga vaker met mama koken en papa en ik gaan ook vaker samen fietsen! ‘We horen allemaal bij elkaar, maar ik een beetje meer bij mijn mama en mijn papa!’