‘Op mijn zestiende wist ik het eigenlijk al: ik wilde uitvaartverzorger worden. Ik maakte toen een begrafenisdienst mee die veel indruk op me heeft gemaakt. Het leek me mooi om iets voor mensen te kunnen betekenen. Dit idee werd nog eens sterker toen jaren later mijn vader overleed. De manier waarop de begrafenis werd begeleid, sprak me totaal niet aan: het was totaal onpersoonlijk en kil. Ik dacht: ‘Dit kan anders!’ En het organisator zijn, zit echt in mijn bloed. Ik denk in kansen en mogelijkheden: het woordje ‘Nee’ ken ik niet!’

Dag en nacht
‘Inmiddels werk ik bij Van Der Boom Uitvaartverzorging met vier anderen en hebben wij alles in eigen beheer, zoals een eigen rouwcentrum, drukkerij en dergelijke. Degene die het eerste gesprek vlak na het overlijden voert, is ook altijd degene die de uitvaart uitvoert. Hoewel we elke uitvaart individueel verzorgen, staan we er als team allemaal hetzelfde in. Wat de nabestaanden graag willen is voor ons het allerbelangrijkste. Dat begint al in het eerste gesprek, vlak na het overlijden. Ik ben eerlijk over wat mogelijk is en denk mee. We zijn er voor hen van het begin tot het einde, dus ook nog in de dagen ná de dienst. En we zijn altijd bereikbaar. Dus ook als mensen ‘s nachts bellen of op een vrije dag.’

Eerlijk en zonder oordelen
‘De persoonlijke smaak van de overledene en de nabestaanden staan centraal. Ik trek hier geen oordelen over. Laatst werd het ‘Pizzalied’ van André van Duin gedraaid tijdens de dienst. Voordat het werd afgespeeld, zei ik: ‘Het is misschien niet ieders muzieksmaak, maar het was wel de lievelingsmuziek van de nabestaande.’ Ook informeer ik altijd naar het budget. Pas geleden was er een wat armere familie die na de dienst nog graag samen koffie wilden drinken. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om te zeggen: ‘Koffie kan niet met jullie budget’. Samen met mijn team heb ik besloten om dit voor onze rekening te nemen. Doordat wij een kleine onderneming zijn, kunnen we dat nog weleens doen. Je verdient er dan niet veel op, maar je hebt wél een voldaan gevoel.’

Onderdeel van de familie
‘Wat veel indruk op me geeft gemaakt, was het begeleiden van een overlijden van iemand in een woonwagenkamp. De bewoners van het kamp hadden de wagen volledig weggehaald en deze ingericht als een prachtige rouwkamer, met een complete bloemenzee. Op de dag van de dienst waren er ontzettend veel mensen, uit het hele land. Onder begeleiding van de politie vertrokken we met een hele stoet naar de begraafplaats. In de dagen dat ik hen begeleidde, at ik samen met ze aan tafel. Ik werd warm door hen opgevangen, alsof ik een onderdeel van de familie was.’

‘Wie meer informatie wil over mijn diensten, kan ­telefonisch contact opnemen met mij of vrijblijvend een informatiepakket aanvragen. Ook het maken van een afspraak voor een voorbespreking is mogelijk. Hierbij kun je je wensen rond je toekomstige eigen uitvaart met mij bespreken.’