Dit is niet de eerste tatoeage die ik laat zetten. Ik heb op mijn beide armen de namen van mijn kinderen staan, en op mijn borstkas heb ik een tatoeage in twee delen ter nagedachtenis aan mijn ouders. Ik heb gekozen voor de spreuk ‘Gone but never forgotten’, met daaronder hun geboorte- en sterfdata. 

Leo is nu bezig met de tatoeage op mijn rug. Daar komt een grote afbeelding van aartsengel Michaël te staan. De afbeelding vind ik erg mooi: een engel op zijn knieën met een schild ervoor. Ik ben van huis uit katholiek opgevoed, dus ik kwam al snel in aanraking met deze beschermheilige.

Toevallig is Michaël ook de beschermheilige van Zwolle, en dat is nou net mijn geboorteplaats! Ik woon er nog steeds, heb er alles qua werk en vrienden, dus denk ook niet dat ik er ooit nog wegga.

De tatoeage is in zwart – wit. Leo en ik denken dat dat het mooiste bij de afbeelding past. Ik heb nu drie sessies gehad, en Leo verwacht dat ik ook nog ongeveer drie sessies te gaan heb. Of het pijn doet? Och, het prikt een beetje. Mensen schrikken trouwens wel van de grootte van de tatoeage, als ik hem voor het eerst laat zien. En toen was het alleen nog maar een ruwe schets, haha. Maar ze vinden hem wel heel mooi, ik heb eigenlijk alleen nog maar positieve reacties gehad.

Leo is trouwens mijn oom. Hij weet al járen dat ik deze tatoeage wil laten zetten. Vanaf mijn tienertijd eigenlijk al. Hij kwam ook met deze afbeelding aanzetten, en samen hebben we de plek bepaald. Mijn rug leek ons allebei de mooiste plek.

We kletsen tijdens het plaatsen van de tatoeage over van alles. Het is altijd heel gezellig. En ik steek ook nog allemaal dingen op over het tatoeëren, wat ik erg interessant vind!

Of ik nog meer tatoeages wil? Nou, laten we eerst dit grote project maar eens afmaken!

– Pascal Lassche uit Zwolle