Bij ‘plastische chirurgie’ denken we al snel aan nep, over-de-top. Ontzettend jammer, vindt Lara. ‘Er kan soms echt een verhaal achter zitten. Ik moest wel.’

Lachend en luchtig vertelt ze het, maar Lara’s verhaal is niet niks. Op jonge leeftijd is ze ontzettend veel afgevallen, waardoor er een lichaam overbleef dat niet bij haar paste. Opgeven? Dat kent Lara niet.

‘Ik ben 60 kilo afgevallen in negen maanden toen ik 22 was. Ik heb een maagverkleining gehad op mijn 18e. Ik ben veel ziek geweest en heb ook veel medicatie moeten slikken.’ Haar lichaam begon haar tegen te werken en uiteindelijk heeft ze enige tijd in coma gelegen. Toen ze in 2016 heel ziek werd, is het balletje gaan rollen voor een maagverkleining. ‘Een jaar na het afvallen dacht ik ‘ Ja, ik moet de boel eigenlijk wel laten straktrekken.’ Ook omdat ik jong was, merkte ik dat ik veel aandacht kreeg. Mensen hadden snel hun mening klaar.’

‘Robert, mijn arts, zei tegen mij dat ik een jaar moest wachten, dat ik moest nadenken over wat ik wilde en dat ik mijzelf moest informeren.’ Ik moest nadenken of ik ook het verticale litteken kon accepteren. Ik vond dit in het begin erg lastig. Dit bracht dan ook elke keer weer veel emotie met zich mee.’
Lara is eenmaal bij een andere kliniek geweest, waar ze geen klik voelde. ‘Ik heb veel met Robert gepraat. Of ik kinderen wilde, was ook een ding, omdat ik zo jong ben, maar ik wilde het graag laten doen. Ik stond achter mijn keuze en wilde gewoon goed in mijn vel zitten en volop van mijn jeugd genieten. Iets wat ik eerder niet hebben kunnen doen door vele ziekenhuisopnamen.’

Door corona is de operatie vijf keer verplaatst. Toch bleef Lara geduldig, en dat werd beloond. ‘Ik werd op een dinsdag gebeld dat ze donderdag plek hadden. Dat was echt snel schakelen. Ik was heel nerveus, maar moest ineens zoveel regelen dat ik daar bijna geen tijd voor had. Het ging heel snel. Ik heb er niet lang naartoe hoeven leven.’

Het proces heeft Lara positief ervaren, ondanks het lange wachten. ‘Ik heb een goede klik met Robert. Hij nam de tijd voor me en ik kon altijd bellen als er iets was.’ Na de operatie ziet Lara een lichaam waarin ze zich weer thuis voelt. ‘Voorheen keek ik in de spiegel en dacht ik: ‘Waarom zie ik niet dat ik afgevallen ben? Alles hangt en is slap.’ Dat mentale stukje, dat vreet wel aan je. Dat je afvalt en niet snapt waarom je nog steeds niet trots kan zijn op jezelf. Ik voel me weer goed in mijn lichaam en ben enorm trots! Het litteken heelt erg mooi. Ik ben echt heel blij dat ik het gedaan heb!’

3 vragen aan…
Drs. Robert de Wijn, plastisch chirurg bij Blooming Plastische Chirurgie, voerde de Fleur-de-Lis uit bij Lara. ‘Ik zag haar tranen en was bang dat ze ontevreden was, maar ze was juist blij met wie ze was geworden.’

Wat is een Fleur-de-Lis?
‘Een Fleur-de-Lis is een type buikwandcorrectie waarbij veel overtollige huid verwijderd kan worden en de zo beste contour van de buik en taille gecreëerd kan worden. De naam komt van het Franse woord voor ‘lelie’ en beschrijft het patroon van de huid die verwijderd wordt: niet alleen een standaard horizontale correctie van de onderbuik, maar ook een verticaal stuk recht omhoog tot aan de ribben. Op die manier trek je de huid in twee richtingen strak: van boven naar beneden en van buiten naar binnen. Het is goed om je te realiseren dat een Fleur-de-Lis alléén over de huidcorrectie gaat. Het zegt niets over eventuele liposuctie of versteviging van de buikwand.’

Wat is het verschil met een ‘gewone’ buikwandcorrectie?
‘Bij een gewone buikwandcorrectie corrigeer je vooral het huidoverschot onder de navel. Het litteken daarvan loopt van flank tot flank net boven de schaamstreek langs en is dus niet zichtbaar in een onderbroek of bikini. Maar, daarmee kun je een huidoverschot boven de navel meestal maar beperkt corrigeren. Als je dat écht strak wil krijgen en de taille erin trekken, is een Fleur-de-Lis de beste manier. Dat levert wel een extra litteken op dat midden over de buik langs de navel omhoog gaat. Omdat het zo’n indrukwekkend verschil is, zijn mensen vaak erg tevreden en accepteren ze het litteken snel.’

Hoe verliep de Fleur-de-Lis bij Lara?
‘We hebben lang nagedacht of we een Fleur-de-Lis zouden doen. Dat is geen gemakkelijke beslissing en echt iets wat je samen bepaalt. Er is denk ik geen goed of fout antwoord, maar de vraag is wat belangrijker is: een strakke buik of een litteken? Lara was er uiteindelijk heel duidelijk in dat ze te jong is om dit huidoverschot te houden. Samen hebben we gekozen voor een Fleur-de-Lis en een borstlift met protheses. De rode draad in haar traject waren de emoties die hierbij kwamen kijken. Eerst was ze emotioneel omdat ze niet gelukkig was, daarna waren het tranen van blijdschap omdat ze er eindelijk uitzag zoals ze zich al heel lang voelde. Dit is echt levensveranderend. Je gaat van een situatie waarin je jezelf verstopt naar een situatie waarin je als jonge vrouw je leven weer oppakt.’