Jouw regio: ,
Wijzig regio
Jouw regio: nog niet opgegeven
Wijzig regio
4/4 - (1 stemmen)
  • Echte herfstkost!
    4/4 - (1 stemmen)

    Als klein kind had ik geen benul van maanden of seizoenen, maar toch wist ik het precies: als mijn moeder stoofvlees ging maken, dan was het herfst. Niet eerder. Niet later. Ik kon me altijd verheugen op die eerste slechtweerdag. De hele dag stond er dan een pannetje met stoofvlees op het fornuis te pruttelen. De geur was door het hele huis te ruiken. In de middag probeerde ik altijd al stiekem te proeven. Meestal met blaren op mijn tong als gevolg: omdat ik bang was betrapt te worden, had ik haast en blies ik nooit goed.

    Het concept ‘eten’ is veranderd. Was het vroeger vooral bittere noodzaak om de juiste voedingsstoffen binnen te krijgen, tegenwoordig eet je ook om mooier of slanker te worden, een betere huid of meer energie te krijgen, of zelfs om beter te slapen. Dat is geen slechte ontwikkeling. Helemaal niet. Maar wel een opmerkelijke.

    Superfood

    We weten tegenwoordig veel beter dan vroeger wat voeding voor je kan doen. We weten hoeveel voedingsstoffen we nodig hebben en waar die in zitten. We zijn kritischer geworden op wat we eten en alle ingrediënten staan uitgeschreven. Die staan vlak naast de kreet ‘met extra vitamine…’, want eten is tegenwoordig pas compleet als er extra gezonde dingen aan zijn toegevoegd.

    Enige discussie is er gelukkig nog wel. Er is nog nooit zoveel gesproken over de functie van voeding als sinds de opkomst van zogeheten ‘superfoods’. Waar de één zweert bij quinoa en lijnzaad, bestempelt de ander superfood-aanhangers als ‘sekteleden’.

    Ik ben geen superfood-aanhanger; wel een memoryfood-aanhanger. Ik hang herinneringen aan mijn eten. Ik geloof namelijk nooit dat mijn dochter later zegt: ‘Ik weet nog dat ik samen met mijn moeder een lekkere lijnzaad-shake maakte, zodat we slank bleven.’ Ze zal zich wél herinneren dat we altijd gezamenlijk aan tafel zaten. Dat ik met mijn mes op haar bord tikte om haar gedachten bij het eten te krijgen als ze weer te veel zat te kletsen. En dat haar broers zo verschrikkelijk aan het klieren waren.

    Mijn imperfecte eten

    Vaak wilde ik dat ik een betere kok was. Mijn moeder overleed al jong, dus ze heeft haar kookkunsten niet aan mij kunnen overdragen. En zelf heb ik nooit de moeite genomen om me echt te ontwikkelen op kookgebied. Een kookcursus staat nog op mijn verlanglijstje. Als ik tijd heb… Maar toch vinden mijn kinderen het eten van hun moeder het allerlekkerst. Mijn imperfecte eten staat bovenaan, samen met dat van hun vader. Opa maakt de lekkerste pannenkoeken en de gehaktballen van hun lievelingstante doen het ook uitstekend. Gezondheidsshakes, maar ook de meest fantastische fastfoodrestaurants kunnen daar nooit aan tippen.

    Omdat eten voor mij vooral herinnering is, heb ik een aantal gewoonten overgenomen van thuis. Natuurlijk kennen we winterkost. Boerenkool met worst, zuurkool of erwtensoep eten wij niet in de zomer. Maar bij ons bestaat ook herfstkost. En terwijl ik dit schrijf, zie ik in mijn ooghoek mijn oudste zoon richting het fornuis lopen om in de pannen te gluren. Als hij de deksel probeert op te tillen, brandt hij zijn vingers. Ik glimlach als hij een vork in de pan steekt. Van de geur alleen al loopt het water me in de mond en voel ik de blaren op mijn tong

    Fijn dat het herfst is. Ik mag weer!

    -Marije-

    PS Het recept vind je hier: www.foryoumagazine.nl/recept-herfstkost-uit-de-column-van-marije-klein/

    Leave a reply →

Reageer op dit artikel

Cancel reply