In de dagen tussen het overlijden van een dierbare en de uitvaart verkeer je vaak in een roes. Dagen waarin keuzes moeten worden gemaakt en beslissingen genomen. De wereld om je heen lijkt even stil te staan. In de eerste weken daarna is er nog veel aandacht van lieve mensen om je heen, maar daarna wordt het steeds stiller. Het gewone leven gaat door en er is steeds minder aandacht voor jouw verdriet.

‘En juist daarom word ik door Kisner en Van der Waarde gevraagd om op dat moment degene die als contactpersoon van een uitvaart heeft opgetreden te bellen’, vertelt Laurina Geluk. ‘Dat is meestal zo’n acht tot tien weken na de uitvaart. Zo’n eerste contact is altijd telefonisch en ik informeer dan hoe het gaat met de contactpersoon zelf en met zijn of haar familie. Mensen beginnen dan vaak meteen te vertellen over de uitvaart en de begeleiding door Kisner en Van der Waarde. Daarna komen de verhalen over de overledene zelf, het missen, de persoonlijke gevoelens. De ene keer is er behoefte aan een volgend gesprek, soms wordt me gevraagd om contact op te nemen met een familielid die het moeilijk heeft, maar het komt ook voor dat er geen vervolgafspraak gemaakt wordt. Daarom geef ik altijd mee dat ze me ook later mogen bellen. Niet zelden bellen mensen mij een maand, een half jaar of soms twee jaar later alsnog om een begeleidingsgesprek af te spreken. Net wanneer er behoefte aan is.’

Nazorg
Laurina vertelt dat de nazorg, die zij vanuit haar praktijk voor begeleiding bij verlies- en rouwprocessen mag bieden, beslist niet standaard is in de uitvaartbranche. ‘Maar dat is wel waar Kisner en van der Waarde voor staat. Een uitvaart is voor hen geen zakelijke transactie. Nee, ze gaan de verbinding aan met mensen en laten hen nadien niet zo maar los. Dat vind ik prachtig en best wel uniek. Zo hebben we elkaar ook eigenlijk gevonden. Net als zij heb ik dezelfde benadering en passie om die ander ongehaast de tijd te gunnen. Daarom sluiten we ook zo goed op elkaar aan en is het heel fijn om met hen samen te werken.’

Veerkracht
‘In mijn vak is het zó belangrijk om te luisteren’, vervolgt Laurina haar verhaal. ‘Voor mij is het de kunst om aan te sluiten bij de leefwereld van de mensen, zonder daar iets van te vinden. Het is mijn taak om op zoek te gaan naar kracht én kwetsbaarheid, ruimte te geven aan dat wat écht gezegd wil worden. Mensen zelf woorden laten geven aan dat wat er is.
Zoals een meneer wiens vrouw was overleden dat zo mooi verwoordde: ‘Weet u mevrouw, ik heb alleen de wind van vandaag om mee te zeilen’. Dat is precies wat het is en wat het mag zijn. Dát durven voelen – hoe staat de wind vandaag – en daarmee dealen. Ieder mag het op zijn of haar eigen manier doen. Het is oké. Er staat geen tijd voor. Er is geen recept voor rouwen. Verdriet is de andere kant van geluk, van vreugde. Je kunt het niet los van elkaar zien. Veerkracht kun je oefenen en daarmee draagkracht versterken en geestkracht ervaren. Daarvoor moet je leren om naar binnen te luisteren. Dan zul je uiteindelijk weer geluk kunnen nastreven en vreugde ervaren.’

‘Als ik je los moet laten, laat ik je gaan zoals je was’
‘Empathisch vermogen: dat is, als je het ons vraagt, een eigenschap die je als uitvaartverzorger niet mag missen. Het verlies van een dierbare is voor de nabestaanden het begin van een veranderd leven: een leven zonder degene die je moest laten gaan. Wij, het team van Kisner en Van der Waarde, staan naast je en lopen mee in jouw eigen tempo. Wij proberen rust te brengen in deze hectische tijd. Door goed te luisteren, denken wij met je mee over het afscheid. Een afscheid dat kenmerkend is voor jou en je dierbaren die verder gaan.’