Jouw regio: ,
Wijzig regio
Jouw regio: nog niet opgegeven
Wijzig regio
Rate this post
  • Brengt kanker ons wel echt dichter bij elkaar?
    Rate this post

    Kanker raakt ons allemaal, hoor je weleens. En dat is natuurlijk waar, kanker raakt je. Vooral én heftig als het jezelf of een dierbare is die de ziekte krijgt. Het doet dan ook van alles met je. In een relatie voelen jij en je partner het allebei: momenten van angst, spanning en allerlei andere emoties. Soms komt het mooi samen en is er troost of steun voor elkaar. Samen lachen, samen huilen. Maar soms is dat ook even níet zo en dan kan het best moeilijk zijn. Je kunt je dan zelfs behoorlijk schuldig voelen.

    Over het algemeen lijkt het mij belangrijk om toch te proberen steeds begrip te hebben voor je eigen emoties, maar ook voor die van de ander. Dat betekent dat je ook moet proberen begrip te hebben op momenten waarop jij en je omgeving het moeilijk hebben.

    Bang zijn om je dierbare te verliezen, te moeten zien lijden, je daar machteloos bij voelen. Gedurende het ziekteproces spelen deze gevoelens vaak al onderhuids. Maar tijdens de behandelingen van hun geliefde geven veel mensen er niet aan toe. Ze zijn bezig met overleven en proberen sterk te zijn voor hun partner, kind of ouder. Ze leggen daar al hun energie in. Na de behandeling komt vaak de mentale klap. Er wordt dan verwacht dat je de draad weer oppakt, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.

    Soms lees je dat kanker je nader tot elkaar brengt en dat het de relatie alleen maar verbetert. Dat de ziekte je relatie nog inniger heeft gemaakt en meer verdiept heeft. Ik denk ook zeker dat dit kan, maar ik kan me bijna niet voorstellen dat dit zonder de nodige ups en downs zal zijn gegaan. Een relatie is geven en nemen. Daarnaast is wederzijds respect belangrijk. Het is rekening houden met elkaar en elkaar tegemoetkomen waar dat kan. Het is ook vaak een spanningsveld tussen vasthouden en loslaten.

    Heb je er wel eens aan gedacht om afscheid en verlies bespreekbaar te maken? Een aanstaand overlijden en verlies is verdrietig, maar zolang de tijd er nog is, is er ook de kans om het er samen nog over te hebben. Dit is niet altijd gemakkelijk, maar veel mensen vinden het uiteindelijk toch fijn als ze deze drempel over zijn gegaan. Als begeleider, psychotherapeut en coach ondersteun ik je graag om dit gesprek aan te gaan.

    – Thea Hopmans

    Leave a reply →

Reageer op dit artikel

Cancel reply