Na een heerlijke vakantie weer ‘back on track’. Vrijheid is een belangrijk thema voor mij en daarom had ik afgelopen zomer besloten om, na een vakantieperiode met mijn gezin, ook alleen op pad te gaan. Wat een genot! In september ging ik wederom naar Zuid-Afrika, want daar word ik gewoon erg blij van. Nu voor het eerst sinds zes jaar alleen naar de plek die me zo lief is…

Het voelde als een groot cadeau voor mezelf, na al die jaren van intense zorg voor een klein mannetje dat nu inmiddels naar de ‘grote school’ is gegaan. Na al die jaren van rekening houden met andere agenda’s, een huis bouwen, verhuizingen, tuinen aanleggen, studeren, huishouden en natuurlijk werken in mijn praktijk! Eindelijk eens een lange tijd voor mezelf en dat kan ik iedereen aanraden. De vrijheid om de hele dag te doen waar je zin in hebt, te eten wanneer je wilt en ongestoord doorslapen. Carpe diem!
Echter, aan alles komt een einde, en eenmaal thuis ging ik trouw over in het ritme van alledag. Zo hervatte ik mijn lessen op de sportschool. Niet dat ik het daar leuk vind; integendeel! Ik ben ongeveer de enige die alleen komt voor de fantastische yogalessen die daar worden gegeven. Echter, de laatste paar keren voordat mijn les begon, hoorde ik voor het eerst fantastische muziek. Muziek die je raakt! Iets wat ik niet vaak tegenkom, zeker niet in een sportschool.
Dus ik voor het eerst naar de Zumba-les, voorafgaande aan mijn yoga-les. In sportkleding met schoenen aan deed ik braaf mee; alle pasjes, huppeltjes en draaitjes. De muziek was geweldig maar mijn hele lijf zei ‘no way’. Op sportschoenen, dat is niets voor mij. Ik dans altijd op blote voeten. De muziek voerde me mee, vaak een hele andere kant op dan de docent aangaf.
Opeens kreeg ik het besef ‘dansen is vrijheid, vrijheid van ervaring, expressie van emotie en vrijheid van bewegen’. Een kostbare ervaring in het moment waarin ­alles perfect is! We doen vaak al zoveel wat andere willen of van ons ­verwachten. Laten we meer ons leven gaan dansen; vanuit onze eigen, unieke impulsen! Nu herinner ik me weer waarom ik zo graag dans en waarom ik dansdocente ben geworden.