‘Ik voel me nu weer goed. Ben ook weer aan het werk. Maar ik weet niet hoelang ik het nog volhoud. Als ik alleen al aan mijn baas denk, voel ik die buikpijn opkomen.’

De stem van Pien klinkt wat benepen. Ze kijkt me wanhopig aan. ‘Hoe oud voel je je als je dit op deze manier uitspreekt?’ Pien lijkt verrast door mijn vraag, zwijgt, en flapt er ineens uit: ‘9 jaar.’ Ik nodig haar uit iets te vertellen over dat meisje van 9. En Pien vertelt over de lagere school; hoe spannend ze dat vond. ‘Ja, mijn vader gaf me altijd het gevoel dat het niet goed genoeg was. Het moest altijd beter.’

Op het moment dat Pien het beeld van haar vader schetst, zie ik dat haar lichaam verkrampt. Haar schouders gaan omhoog, middenrif en buik naar binnen en haar mond trekt iets. Ik vraag hoe die kleine Pien van 9 zich voelt. ‘Nou ja, verkrampt, en mijn buik begint op te spelen.’ ‘Wat heeft die kleine Pien nodig?’ ‘Iets of iemand die haar beschermt en het voor haar opneemt’, zegt Pien.

‘Heb je daar een beeld bij?’, vraag ik. Het blijft even stil. ‘Het beeld van de tijger die ik gisteren geschilderd heb.’ Ik zie het lichaam en de houding van Pien veranderen bij het woord ‘tijger’. Ze gaat rechtop zitten, zet de voeten steviger op de grond en kijkt me uitdagend aan. Ik vraag haar of er iets is wat ze vanuit deze houding tegen haar baas zou willen zeggen. Pien strekt haar rug nog verder en zegt: ‘Als hij nu eens duidelijker formuleert wat ie wil, weet ik tenminste beter wat ik moet doen.’

Als ze eenmaal op tafel ligt, richt ik mijn aandacht vooral op het bekkengebied van Pien. Het bekkengebied vormt letterlijk de dragende kracht van het lichaam. Als de spieren ervan te gespannen zijn of juist verzwakt, krijgen we niet alleen fysieke klachten (bijvoorbeeld incontinentie of verzakkingen), maar ook een gebrek aan energie en draagkracht. Een goed functionerende bekkenbodem is zacht en sterk tegelijk en geeft je veerkracht en energie. Je bekkenbodem helpt je letterlijk en figuurlijk om jezelf te steunen en te dragen.

Langzaam en goed afgestemd maak ik een aantal diepe strokes over de bekkenrand en alle verdere spieren in dit gebied. Af en toe wissel ik het diepwerk af met zachte, vloeiende bewegingen. Ten slotte leg ik mijn handen op de buik van Pien en nodig ik haar uit er met aandacht naartoe te ademen. Ik voel dat er stevigheid en ruimte begint te komen.

-Annemiek Custers