
Ik weet nog goed hoezeer het mij bezighield: de zorg voor onze kinderen terwijl we beiden werkten.
Bij de eerste lukte het nog wel. Mijn man nam ouderschapsverlof op en paste één dag op ons zoontje. De andere twee dagen dat ik werkte, bracht ik ons zoontje in de draagzak op de fiets naar het kinderdagverblijf. Toen de tweede op komst was, was het ouderschapsverlof op. Ik besloot om toch drie dagen te blijven werken. Maar het liep anders. Onze tweede werd te vroeg geboren en maar 3,5 maand oud, en na haar overlijden viel het moederschap mij extra zwaar. Ik ging in plaats van drie dagen, twee dagen werken, maar mijn taakomschrijving bleef hetzelfde. De werkgever paste mijn taken niet bij aan. Ik forceerde mezelf om het allemaal te blijven combineren. We verhuisden omdat mijn man te ver van zijn werk woonde, en ik zat daardoor langer in de auto. Om 7.00 uur bracht ik mijn zoontje naar het dagverblijf, werkte na een uur autorijden van 8.00 tot 17.00 uur, om hem om 18.00 uur als laatste kindje weer op te halen. Ik wilde hem om 19.00 uur in bed hebben, dus had een uur om hem mee naar huis te nemen, met hem te knuffelen, gezonde voeding te geven en een verhaaltje voor te lezen. Daarna begon ik alweer aan de voorbereiding van het eten voor de dag erna, want anders kon ik het ritme niet vasthouden.
Ik voelde me er niet goed bij. Ik wilde niet van de juffrouw van het dagverblijf horen dat de eerste melktand eruit was of dat hij voor het eerst kon koprollen.
Toen ons derde kind, een dochter, geboren werd en ons zoontje bijna schoolrijp was, besloot ik uiteindelijk om toch mijn baan op te zeggen om voor mezelf te gaan beginnen. Het was een keuze waar ik nooit spijt van heb gekregen. Als ik naar ons gezin kijk, denk ik vaak: die stabiliteit is goed geweest. Niet alleen voor de kinderen, maar ook voor onze relatie. We konden nu ‘onszelf’ in de agenda zetten. Ik ben inmiddels 20 jaar ‘thuiswerker’.
De ontdekking van #homebusiness als mogelijkheid voor moeders om thuis te kunnen werken, heb ik pas later ontdekt. Nu denk ik vaak: had ik dat maar eerder geweten; dan was ik er eerder mee gestart. Ik krijg nu de kans om in mijn eigen tijd iets op te bouwen.
Hoe dat werkt? Je hoeft eigenlijk niets te investeren, alleen tijd. Je leert eerst zelf goede producten kennen en daarna leer je hoe je een distributiekanaal voor ‘eigen’ gebruik in je omgeving kunt realiseren. Zo ontstaat omzet. Voor die omzet word je beloond door het bedrijf dat deze producten in de markt zet en waarmee je samenwerkt. Zij geven geen geld uit aan dure reclame, maar zetten jou in als netwerker. Daarna ga je op zoek naar businesspartners die hetzelfde willen gaan doen als jij. Je coacht ze naar hun eigen doelen. En zo ontstaat een team van samenwerkende businesspartners. Alle omzet die jij realiseert door goede coaching van je teamgenoten, telt mee voor je eigen omzet en daar word je eerlijk voor beloond. Maar alleen als je zelf elke maand je vaste target haalt. Zo blijft je actief geprikkeld om elkaar te helpen en bouw je gestaag een stabiele eigen onderneming op.
Meer weten? Stuur ons een e-mailbericht:
info@vitalworks.nl.
Reageer op dit artikel