Dierenliefhebbers weten het al lang: dieren kunnen een positieve uitwerking hebben op het welzijn van de mens. Het dier voldoet niet alleen als gezelschapsmaatje, maar biedt ook plezier en zorgt voor regelmaat en lichaamsbeweging. Daarnaast vermindert het stress. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ze ingezet kunnen worden als middel in therapieën.

Lucian Voet kan dit beamen. Niet alleen haar paarden worden dagelijks ingezet bij het geven van therapie aan volwassenen en kinderen, ook haar therapiehond draagt regelmatig zijn steentje bij. ‘In samenwerking met het paard en de equitherapeut kan doelgericht gewerkt worden aan het herwinnen van zelfvertrouwen, geloof in eigen kunnen en de acceptatie van het eigen lichaam’, legt ze uit. ‘Veel cliënten komen hier bij ons terecht via een doorverwijzing van een instelling of de gemeente, maar het komt ook voor dat de mensen voor een behandeling rechtstreeks contact opnemen. We werken graag samen met bijvoorbeeld een psycholoog. Dat werkt overigens vice versa, want tijdens de sessies komen er wel eens bepaalde dingen los en dat kunnen we dan weer terugkoppelen naar de behandelaar. Dit gaat overigens nooit buiten medeweten van de cliënt om.’

IJsbreker
Equitherapie is niet hetzelfde als equicoaching, of paardencoaching. Coaching is gericht op het begeleiden en adviseren van de cliënt waarbij problemen of ontwikkelingen worden verhelderd, verder ontwikkeld of opgelost. Bij equi­therapie ga je dieper in op de onderliggende problemen wat doorgaans ook een intenser en langduriger begeleidingsproces vereist. ‘Maar soms is een paard in eerste instantie gewoon even wat te groot. Zo had ik hier laatst een jongetje met zijn pappa. Het knulletje weigerde om contact met mij te maken. Ook toen we over het terrein wandelden bleef hij aan zijn vader hangen. Toen heb ik onze therapiehond erbij gehaald en binnen vijf minuten was het jongetje honderduit aan het praten tegen de hond; het ijs was gebroken. De omgang met de hond, maar ook met het paard en de verzorging hiervan, kan een belangrijke bijdrage leveren aan de ontwikkelingsmogelijkheden van kinderen. Met behulp van spelletjes en bewegingsvormen met het paard kan het kind goed zijn eigen mogelijkheden leren zien. Paarden hebben het vermogen om menselijk gedrag te spiegelen, dat wil zeggen: ze geven direct een reactie op allerlei prikkels die ze krijgen. Dat stimuleert kinderen vervolgens om actie te ondernemen en te blijven onderhouden. Het paard reageert immers altijd. Op deze manier ontstaat er communicatie over en weer tussen het kind en het paard. Doordat kinderen gaandeweg een band krijgen met het paard, de therapeut en groepsgenootjes, worden ze onbewust gestimuleerd om elkaar of zichzelf te accepteren, te helpen en te vertrouwen. Het gevolg is dat ze hun sociale communicatieve vaardigheden spelenderwijs ontwikkelen.’

In beweging
Vooraf wordt met ouders en kind of een volwassene bepaald aan welke doelen er via contact maken, poetsen, leiden, oefeningen op en naast het paard wordt gewerkt.
Er zijn diverse paarden beschikbaar voor de therapie. ­Afhankelijk van de persoon en de problematiek wordt de keuze gemaakt voor een bepaald paard waarmee de mensen gedurende het hele traject onder deskundige leiding van de therapeut bepaalde oefeningen en spelletjes doen. Juist voor kinderen met sociaal-emotionele problemen of motorische problemen kan deze aanpak een en ander letterlijk in beweging brengen. ‘De beweging die je ervaart als je op het paard zit, is een extra dimensie om mee te werken’, legt Lucian uit. ‘Ik dwing iemand niet om dingen te doen die het echt niet durft, maar prikkel wel om de dingen op te zoeken die iemand wel kan. Het is prachtig om de reactie van een kind te zien als hij merkt dat hij meer kan en durft dan hij zelf voor mogelijk hield. Dat geeft zelfvertrouwen.’ Het paard heeft een bijzonder ­positieve invloed op kinderen met communicatieproblemen, ­concentratie- of motorische problemen, sociale of emotionele problemen en prikkelverwerkingsproblemen. Er kan zowel individueel als in groepjes van maximaal vier kinderen worden gewerkt met het paard. Thema’s die aan de orde komen in groepjes zijn bijvoorbeeld samenwerken, elkaar helpen, om hulp kunnen vragen, lichamelijk contact en aan kunnen geven wat je wel en niet leuk vindt of durft. ‘Of het voor de paarden zelf geen belasting is om ingezet te worden bij de equitherapie? Nee hoor, paarden kunnen hun eigen grenzen heel goed aangeven. Daarnaast wordt er goed over hun welzijn gewaakt. Ze gaan elke dag de wei in waar ze de mogelijkheid krijgen om met elkaar te spelen. Verder wordt er regelmatig op hen gereden en gaan ze vaak lekker op buitenrit, zodat er genoeg afwisseling is.’