De heer Fortes, 70 jaar, werd ruim een half jaar geleden opgenomen in het Ikazia Ziekenhuis voor een knieprothese. ‘Het is door de zure appel heen bijten, maar daarna word je beloond!’, laat hij weten.

Al jaren had de heer Fortes last van artrose in zijn linkerknie. De gewrichtsslijtage zit in de familie, dus hij keek er niet vreemd van op. Over de klachten vertelt hij: ‘Het begint met vage pijn, maar in het begin ga je gewoon door. Ik werkte op de bloemenveiling in Honselersdijk; veel staand werk. Maar op den duur kreeg ik steeds meer last. Bukken, traplopen, gaan zitten enzovoort. Tot mijn orthopeed zei dat een nieuwe knie de beste oplossing was.’

En zo werd een opnamedatum in het Ikazia Ziekenhuis gepland. Het ziekenhuis was vooral bij zijn vrouw Hilde Fortes goed bekend. Zij werkte er jaren geleden als schoonmaakster en hulp in de keuken, een bijbaan voor in het weekend. ‘Grappig dat het ziekenhuis ondanks de nieuwbouw toch zijn herkenbaarheid behouden heeft’, merkt zij op. Het leuke is dat mevrouw en meneer Fortes nu samen op een informatiefilmpje staan over het traject ‘Beter Bewegen bij Ikazia’. De heer Fortes: ‘Willen jullie meedoen met een filmpje over de knieprothese?’ werd ons gevraagd. Natuurlijk kregen we alle uitleg over het hoe en waarom. Het leek me prima, en ik werk graag mee aan goede informatie voor de patiënt.’

Traject Beter Bewegen
Het traject Beter Bewegen bij Ikazia maakt het mogelijk dat patiënten met een nieuwe knie of heup vaak vier dagen na de operatie alweer naar huis kunnen. De heer Fortes werd op dinsdag geopereerd en kon op vrijdag weer naar huis. ‘Op dag één kon ik onder begeleiding van de fysiotherapeut al wat oefeningen doen. Op dag twee liep ik met krukken en op dag vier, de dag van het ontslag, voelde ik me redelijk zeker en veilig genoeg. Ik ben blij met dit snelle traject. Het ging niet te snel. Heel rustig bouw je het (trap)lopen, gaan zitten en dergelijke weer op. De mensen waren ook erg aardig.’

Revalidatie
De revalidatie thuis viel de heer Fortes nog wel tegen. ‘Ik had de hoop om na zes weken weer bijna alles te kunnen, maar dat duurde langer. Je moet rekening houden met drie à zes maanden herstel. Maar ik mag niet klagen. Het gaat nu de goede kant op, mede dankzij fysiotherapie. Ik werk weer in de tuin, wandel weer in de wijk en kan weer voetballen met mijn kleinkinderen. Als ik maar niet te veel doe, want dan merk ik dat aan een knie vol vocht in de avond. Dat is de uitdaging: alles weer doen, maar wel rustig aan.’