Jouw regio: ,
Wijzig regio
Jouw regio: nog niet opgegeven
Wijzig regio
Rate this post
  • Elke dag rennen voor een grommende jaguar
    Rate this post

    Stel je voor: je bevindt je op een onbewoond eiland. Jij staat voor de taak om het eten van vandaag bij elkaar te jagen. Net op het moment dat je bukt om een vrucht van de grond op te rapen, sta je ineens oog in oog met een grommende jaguar. Dankzij het ‘vecht-vlucht-bevries’-mechanisme maakt je lichaam cortisol en adrenaline aan, waardoor je razendsnel (en hopelijk op tijd) kunt wegrennen. In dit voorbeeld is de reactie van je lichaam op een stressreactie functioneel. Maar wat nou als het net lijkt alsof je elke dag moet wegrennen voor een grommende jaguar?

    Dit gaat op voor mensen die in hun jeugd zijn blootgesteld aan ‘vroegkinderlijke chronische traumatisering’, een nieuwere term voor wat beter bekend is als de ‘KOPP’-problematiek. Je bent een KOPP-kind (Kind van Ouder(s) met Psychische Problemen) wanneer je bent opgegroeid met ouder(s) met een psychische stoornis, een depressie of bijvoorbeeld een verslaving.

    Sociaal-emotionele verwaarlozing
    Als bovenstaande het geval is, ligt sociaal-emotionele verwaarlozing op de loer. De gebeurtenissen in je jeugd kunnen zorgen voor ‘ongrijpbare’ situaties in je verdere leven. Wanneer je opgroeit in bijvoorbeeld een gezin waarin (één van) je ouders drinken of drugsverslaafd zijn, kan het voorkomen dat er niet altijd voedzaam of warm eten op tafel staat, of dat je regelmatig kleding aanhebt met vlekken of gaten. Je ouders hebben door hun problemen niet genoeg oog voor jou. Je raakt gewend aan het tekort aan aandacht en je bent bang. Voor jou is het elke dag alsof je moet rennen voor een jaguar. Het lijkt nu alsof je je elke keer wel weet te redden (al dan niet door te rennen, vluchten of bevriezen). Maar de echte gevolgen van het zo lang verkeren in een stressvolle omgeving, zijn pas op latere leeftijd te zien. Dit zijn gevolgen die je je hele leven bij je zult dragen.

    Van overleven naar leven!
    Sypke Visser heeft een praktijk voor integratieve psychotherapie en is zelf als KOPP-kind opgegroeid: ‘Veel mensen merken wel dat er iets niet goed zit in hun gevoelsleven, maar weten niet waar dit vandaan komt. Vooral als we in onze vroege jeugdjaren (0-8 jaar) onvoldoende steunende en/of veilige relaties hebben gehad, heeft dit blijvende gevolgen voor onze verdere psychosociale ontwikkeling. Je aan iemand hechten kan daardoor bijvoorbeeld lastig zijn. Het kan ook zijn dat je blijvend last hebt van gekwetste gevoelens, niet-geuite boosheid, angst of verdriet. Het is belangrijk om het bewustzijn over dergelijke gevoelens te vergroten en dit in veiligheid te leren uiten en begrijpen. Dat kan best confronterend zijn, maar resulteert geleidelijk in meer vertrouwen in jezelf, waardoor gevoelens en gedrag kunnen veranderen. Ik volg de ervaring van jou en werk integratief. Dat betekent: niet met één vaste methode. Als jij op een positieve manier naar jezelf als kind kunt gaan kijken en er vriendelijk voor leert te zijn, kun je vrijer leren leven. Van overleven naar leven!’

    STRAKX Traumacentra
    Sypke: ‘Bij de aan het Centrum Late Effecten Vroegkinderlijke Chronische Traumatisering (CELEVT) verbonden Trauma Academie volg ik momenteel de 1-jarige nascholing voor universitair en HBO-opgeleide behandelaren. Die is gericht op screening, behandeling en begeleiding van volwassenen met een voorgeschiedenis van vroegkinderlijke chronische traumatisering (VCT) en symptomen en klachten van Complexe Post Traumatische Stress Stoornis (CPTSS). Onder de naam STRAKX traumacentrum wordt dit najaar in Amsterdam het eerste landelijke kleinschalige specialistische behandelcentrum voor VCT geopend, waar ik mijn bijdrage aan mag leveren. Vervolgens in gebieden waar de grootste vraag is. Doelstelling is te groeien tot een landelijke dekking in heel Nederland.’

    Wist je dat…
    … 577.000 kinderen een ouder hebben die een psychische aandoening heeft?

    Leave a reply →

Reageer op dit artikel

Cancel reply