Pakweg tien jaar geleden rustte er nog een groot taboe op cosmetische geneeskunde. Wie ‘iets’ aan zijn of haar gezicht liet doen, liep hier niet mee te koop. Inmiddels wordt het steeds meer geaccepteerd en is het niet meer voorbehouden aan bekende Nederlanders of mensen met een goed gevulde portemonnee.

‘De cosmetische geneeskunde is een relatief jong vakgebied’, weet Catharina Meijer. Zij is cosmetisch arts en voorzitter van de Nederlandse Vereniging Cosmetische Geneeskunde (NVCG), de door de overheid erkende beroepsvereniging voor cosmetisch artsen die kwaliteitsverbetering, professionalisering en kennisdeling in de cosmetische sector nastreeft.

De juiste keuze
Een gladde en gezonde huid waardoor je er weer jonger uitziet, kan veel met je zelfvertrouwen doen. Maar hoe kies je nu de arts die jou gaat behandelen? We kennen immers allemaal wel voorbeelden waarbij behandelingen lelijk hebben uitgepakt. ‘Er is inderdaad veel kaf onder het koren. Iedere arts mag zich in principe cosmetisch arts noemen. Wij hebben ons ervoor ingezet om de wet- en regelgeving te veranderen. Dit heeft geresulteerd in subsidie van de overheid waarmee we een opleiding tot cosmetisch arts op hebben kunnen starten’, vertelt Catharina niet zonder trots. ‘De volgende stap is dat niet iedere arts zich zonder meer cosmetisch arts mag noemen, zodat patiënten worden beschermd tegen onvoldoende opgeleide artsen. Het wordt een beschermde titel die je pas mag voeren wanneer je aan alle strenge visitatie-eisen van de beroepsvereniging voldoet.’

Interdisciplinair
Op de website van de NVCG kun je zien welke cosmetisch arts bij jou in de buurt gecertificeerd is zodat je weet dat je met een kundig iemand te maken hebt. ‘Ook ‘toehoorders’ kun je op de website vinden. Zij zijn ofwel medisch specialist met affiniteit voor de cosmetische geneeskunde, of artsen die de erkenning als cosmetisch arts ambiëren maar nog niet gecertificeerd zijn door de NVCG’, legt Catharina uit.
‘We werken overigens ook graag samen met andere disciplines zoals de NSEG, de Nederlandse Stichting Esthetische Geneeskunde, waarin andere beroepsgroepen verenigd zijn die ook zijn opgeleid om operaties in het gelaat te verrichten, zoals bijvoorbeeld KNO-artsen. Binnen dit interdisciplinair overleg zijn we bezig om een document op te stellen waarin we beschrijven hoe je als arts kunt laten zien dat je bekwaam bent en waar het kwaliteitskader aan moet voldoen.’