In de winter zie je niet wat er onder de grond gebeurt. Als het voorjaar aanbreekt, komen er ineens groene sprietjes boven die zich ontpoppen tot mooie bloemen. We zagen het de hele winter niet, maar ondergronds gebeurde er al van alles. Toen de omstandigheden juist waren, kon het zich verder ontwikkelen. De ontwikkeling van een kind is hiermee te vergelijken.

De tijd nemen om je kind werkelijk te zien en heel goed luisteren naar je kind, dat is essentieel. Maak echt contact met je kind door op ooghoogte te zitten, kijk je kind aan, stel open vragen, beschrijf wat je ziet en geef geen antwoorden. Als je openstaat voor je kind, voelt je kind zich gehoord en gezien. Hierdoor is het veel duidelijker in wat het wil of juist niet. Een ontspannen kind dat gehoord en gezien wordt kan, net als volwassenen, groeien.

Belang van buitenspelen
Buitenspelen is voor kinderen erg belangrijk, maar het gebeurt niet meer altijd. In hun eigen spel met leeftijdgenoten of buurtkinderen leren ze hun eigen grenzen beter kennen en bewaken. Daarnaast leren ze ook de grenzen van de ander kennen en wat er gebeurt als je daaroverheen gaat.

Veerkracht
Kindercoach Rian helpt in haar praktijk kinderen en ouders die (even) uit balans zijn, om wat voor reden dan ook. Ze legt uit: ‘Balans heeft te maken met veerkracht. Hoe groter de veerkracht, hoe groter het vermogen om te gaan met lastige situaties. De sleutel hiervoor zit altijd bij het kind of de ouder zelf. Ik help de veerkracht te vergroten door in te zetten op de sterke kanten van het kind. Inzetten op kwaliteiten, talenten en mogelijkheden op een positieve manier. Als je bijvoorbeeld je kind heel druk vindt, kun je het ook zien en benoemen als een heel enthousiast kind. Voelen dat je goed bent, weten dat je iets kunt en ontdekken wat je nog meer kunt werkt positief. Daarnaast vergroot dat het zelfvertrouwen en de stabiliteit om oplossingen te bedenken in lastige situaties. Een leven lang!’

Zo ouder, zo kind
‘Als kindercoach moet ik weten wanneer het gedrag veranderde of wanneer het gedrag zich voordoet. Dat is nodig om op zoek te gaan naar de juiste kwaliteiten van het kind om te gebruiken in die specifieke situaties. Ik kijk altijd naar het totaalplaatje. Het kan bijvoorbeeld zijn dat het kind spiegelgedrag laat zien. Onbewust spiegelt het kind dan aan één van de ouders. Het kan voorkomen dat de verandering in dit geval bij jezelf als ouder begint. Elk kind en iedere ouder is anders en elke keer kijk ik welke veranderingen er nodig zijn om het probleem aan te pakken. Ik help kinderen dichterbij zichzelf te komen en ze te bekrachtigen in wie ze zijn. Zo leren ze met plezier en vol zelfvertrouwen het leven te omarmen.’

Samenwerken aan verandering
‘Voor kinderen bied ik trajecten aan. Een traject bestaat uit vijf sessies, inclusief een leesboekje met een helend verhaal dat ik speciaal voor dat kind schrijf. In het verhaal spreek ik het onderbewustzijn van het kind aan. Dit zet aan tot positieve verandering van het probleem. Het kind maakt zelf de illustraties bij het verhaal. Wat dit traject daarnaast uniek maakt, is dat ik zowel aan ouders als het kind huiswerk meegeef. Dat maakt de individuele sessies veel waardevoller. Door er als ouder en kind samen mee bezig te zijn, ligt de focus op het traject en is iedereen serieus bezig om het ‘probleem’ aan te pakken. Het kind voelt zich serieus genomen en de ouder is betrokken en weet wat er speelt. Het kind heeft helpers zoals ouders, de leerkracht of bijvoorbeeld vriendjes in de omgeving nodig. Dat is essentieel.’

Over Rian
Rian: ‘Iedereen is anders, dus ik ook. Ik heb een achtergrond in de zorg en zakelijke dienstverlening. Daarbij heb ik veel verschillende mensen in hun ontwikkeling mogen begeleiden. Daarnaast ben ik een positief ingesteld persoon, maar ook iemand die op een vriendelijke en respectvolle manier duidelijk is. Respect hebben voor elkaar vind ik heel belangrijk. Niet alleen voor de ouders, maar ook voor het kind. Integer zijn hoort ook bij mij. Deze combinatie maakt mij uniek. Bij elke nieuwe cliënt ga ik eerst een gesprek aan om te kijken of er een klik is. Zo kan ik me een beeld vormen van wat er aan de hand is. Ik probeer een zo fijn mogelijke leefomgeving te creëren of vast te houden door open en kwetsbaar met de dingen om te gaan. Meestal vraagt een lastige situatie juist om een andere kijk, vanuit openheid en liefde.’