En daar stonden ze met zijn drieën in de gang! ‘Het klopt dat 1 op de 3 mensen getroffen wordt door kanker’, zei mijn vader. Na vele mooie reizen werd het voor mijn beide ouders reizen naar het ziekenhuis. Alle emoties komen dan ook naar boven, maar zeker de mooie momenten die we samen hebben mogen ervaren.

Bewondering heb ik voor mijn moeder, die op haar eigen wijze is doorgegaan en zelfs met de ‘taken’ die mijn vader altijd op zich nam. Ga er maar aan staan: een tuin onderhouden en niet weten of het nu onkruid is of niet, de administratie die je op je genomen hebt en de reizen die je heel lang nog bent blijven doen.

En dan komen er foto’s van je dochter voorbij met een toetjesbuffet, dat jij wel zag zitten. Wat doe je dan? Gewoon lekker meegaan en genieten van elkaar. Dus wij zijn aan de slag gegaan, want er is niets zo rampzalig als een vrouw die haar koffer probeert in te pakken. Ken je dat? Vertwijfeld kijken van je koffer naar de kledingkast en weer terug. Brigitte is bang dat het never nooit gaat passen, maar daar heeft ze ook wel weer een oplossing voor gevonden: gewoon een trolley extra dit jaar, zodat de zonneproducten in de koffer passen.

Zo zie je dat het bloed kruipt waar het niet gaan kan, want er staan straks 3 koffers klaar in de gang voor de vakantie. Wij gaan het leven vieren, zoals mijn vader dat gewild had.

Een lieve groet van je huidcoach,

Monique Schriever